31/10/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 27/10/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής, η ένταξη της χώρας σε καθεστώς επιτροπείας, η συμφωνία για το κούρεμα του χρέους, η απουσία συζήτησης στη Βουλή για όσα συνέβησαν, η τακτική του Πρωθυπουργού να συνομιλεί με τηλεδιασκέψεις και μέσω twitter, η στάση της ΝΔ, η ανάγκη για κοινωνική πρόνοια, η έλλειψη δημοκρατικής νομιμοποίησης της κυβέρνησης για όσα υπογράφει και εφαρμόζει.

Μαζί στη συζήτηση ο δημοσιογράφος κ. Β.Ζώης.

Δείτε το σχετικό video :

Συνοδευτικά στοιχεία : Το έγγραφο των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής, στα ελληνικά, εδώ.


Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

25/10/11 - Το δράμα του εργατοπατέρα

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 22 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 7 :


Το «Matrix» του ΠΑΣΟΚ

Τις ημέρες που για διάφορους λόγους απεργούν τα ΜΜΕ, αν συμπίπτουν συζητήσεις στην Ολομέλεια, ανακαλύπτει κανείς τη «μαγεία» του καναλιού της Βουλής, το οποίο μεταδίδεται πλέον και μέσω επίγειου ψηφιακού σήματος στην Κορινθία μας. Με εξαιρετική εικόνα και ήχο λοιπόν, μπορεί ο καθένας να παρακολουθήσει τη συζήτηση στη Βουλή και να εντοπίσει πολλές και ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες που δεν είναι δυνατό να χωρέσουν στον περιορισμένο χρόνο ενός δελτίου ειδήσεων.

Αυτές τις ημέρες που διεξαγόταν στη Βουλή η συζήτηση για το πιο απεχθές, μέχρι στιγμής, νομοσχέδιο που έχει φέρει προς ψήφιση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, άξιζε τον κόπο να παρακολουθήσει κανείς τις τοποθετήσεις βουλευτών της κυβερνητικής παράταξης. Όσοι δεν ξέρουν ή δεν ασχολούνται με την πολιτική και δεν έχουν υπόψη τους διαχρονικές στάσεις και συμπεριφορές, απλώς θα εξοργίζονταν. Όσοι παρακολουθούν, μεταπολιτευτικά τουλάχιστον, τα πολιτικά τεκταινόμενα, θα χρειάζονταν οπωσδήποτε κάποια δυνατότητα εγγραφής βίντεο για να πιστοποιούν ότι άκουσαν καλά και δεν έκαναν λάθος, το λιγότερο ένα μπουκάλι αλκοόλ και ίσως ένα χάπι από αυτά που είχε ο Μορφέας στο «Matrix», που σε έκαναν να ξεχάσεις οτιδήποτε ήξερες μέχρι τη στιγμή που θα τα έπαιρνες.

Μόνο έτσι μπορεί πλέον να παρακολουθήσει κανείς τις τοποθετήσεις βουλευτών και υπουργών του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, σε θέματα όπως είναι τα εργασιακά, το φορολογικό, το ασφαλιστικό, οι δομές παραγωγής της χώρας, η δημόσια διοίκηση, η υγεία, η παιδεία, η οικονομία και μια σειρά άλλων. Οι άνθρωποι, οι ίδιοι άνθρωποι, εμφανίζονται με απόλυτη φυσικότητα, λες και έχουν αναβαπτιστεί ή να τους έχει έρθει μια επουράνια επιφοίτηση και λένε με πάθος τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έλεγαν μερικά χρόνια πριν, με το ίδιο πάθος.

Στην ψυχολογία κάτι τέτοιο θα περιγραφόταν ίσως με την περίπτωση της «διχασμένης προσωπικότητας», στην αεροπορία θα ταίριαζε ο όρος «βέρτιγκο», που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση της απώλειας προσανατολισμού και συνείδησης. Από τον κινηματογράφο, η λογική της ταινίας «Matrix» ταιριάζει απόλυτα, γιατί στο ΠΑΣΟΚ άλλα έλεγαν 30 χρόνια, άλλα έκαναν και σήμερα έρχονται και παριστάνουν τους «ιερείς» και τους «απόστολους» των ακριβώς αντίθετων πραγμάτων από όσα διαχρονικά πίστευαν και επέβαλαν με διάφορους τρόπους, ακραίους ή μη, στην ελληνική κοινωνία.

Νομίζουν αυτοί οι άνθρωποι ότι οι Έλληνες ξεχνάνε τόσο εύκολα και εν μέρει έτσι είναι, αλλά δε μπορείς να θες να συντηρείς 30 χρόνια το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» και από την άλλη να απαιτείς από τον κόσμο να ξεχάσει τα κυβερνητικά «φούμαρα» που του πούλησες για περισσότερο από 23 χρόνια και που οδήγησαν, σήμερα, στην κατάρρευση μια οικονομία που εσύ την έμαθες και τη γαλούχησες να στηρίζεται στον υπερδανεισμό, που τα έδινε όλα, που υποτασσόταν σε κάθε απαίτηση των δικών σου κομματικών συνδικαλιστών, οι οποίοι απετέλεσαν και το καμάρι της οργάνωσής σου όλα αυτά τα χρόνια.

Και αν υποθέσουμε ότι στο επίπεδο της κοινωνίας αυτό μπορεί και να περάσει σε μερικούς, είναι αδύνατο να περάσει σε εκείνους που θέριεψαν μέσα στα ίδια σου τα σπλάχνα, που θεωρούσαν αυτονόητη την προνομιακή τιμολόγηση των υπηρεσιών τους, που κάθε φορά ήθελαν να μετατρέψουν τους «αγώνες» τους σε ειδικού καθεστώτος, μισθολογικό ή ασφαλιστικό ή άλλου τύπου, χρήμα.

Γι’ αυτό και διαχρονικά όλοι οι εργατοπατέρες και οι συνδικατοκράτορες προέρχονταν και ανήκαν στο «σκληρό ΠΑΣΟΚ», ήλεγχαν σωματεία, συνεταιρισμούς, φορείς και πάντα στο μυαλό τους είχαν ότι όσο πιο καλά λειτουργούσαν για το ΠΑΣΟΚ ή την τσέπη τους, όχι για την πατρίδα, τόσο πιο κοντά θα έφταναν στο να μπουν στη Βουλή ή να γίνουν ακόμη και Υπουργοί.


Τα σοσιαλιστικά επιχειρήματα

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του λαομίσητου νομοσχεδίου, όλες σχεδόν οι πτέρυγες της Βουλής έθεσαν ζητήματα συνταγματικότητας για κάποια άρθρα του. Τα κυριότερα σημεία ήταν ο καθορισμός του αφορολόγητου ορίου κάτω από το «κατώφλι» του ορίου της φτώχειας και η διάλυση κάθε έννοιας προστασίας σε ό,τι αφορά τις κατώτατες αποδοχές των εργαζομένων μέσω των συλλογικών συμβάσεων που διαμορφώνονταν μεταξύ των εργοδοτικών και των συνδικαλιστικών φορέων.

Τα επιχειρήματα που έθεσε ο αντιλέγων της κυβερνητικής παράταξης, κ. Δ.Παπουτσής, αξίζει να αναφερθούν και ανατρέπουν οτιδήποτε ξέρατε για το ΠΑΣΟΚ και εν γένει τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια.

Είπε ο κ. Παπουτσής, για το αφορολόγητο ότι «οι πτέρυγες που ενίστανται σ’ αυτό συγχέουν την κατά περίπτωση ασκούμενη φορολογική πολιτική της χώρας με την προνοιακή πολιτική της πολιτείας» και για το θέμα των συμβάσεων ότι «δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα απαγορευτική διάταξη προστασίας των ομοιοεπαγγελματικών ή κλαδικών συμβάσεων εργασίας έναντι των επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων».

«Νομικίστικα», αυτά τα επιχειρήματα μπορεί και να στέκονται, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι ένας σοσιαλιστής κάθισε και είπε αυτά τα πράγματα στη Βουλή, ένας εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος της συνδικαλιστικής ασυδοσίας και προνομιακής μεταχείρισης, του κόμματος που κάθε επιχειρηματική προσπάθεια την κατήγγειλε ως ιμπεριαλισμό του κεφαλαίου και κάθε επιχειρηματία τον αντιμετώπιζε ως εχθρό του λαού, τότε μάλλον πρέπει να προμηθευτείτε άλλη μια μποτίλια αλκοόλ για να χωνέψετε ότι πλέον το ίδιο το ΠΑΣΟΚ αποβάλει τις διδαχές του λαοπλάνου Ανδρέα Παπανδρέου, ως απόβλητα της ίδιας της ιδεολογίας του.


Το δράμα του εργατοπατέρα

Κάθε μεγάλο δράμα έχει πάντα τις τραγικές του φιγούρες. Μόνο ως τέτοιες μπορούν να αντιμετωπιστούν οι παρουσίες των πάλαι ποτέ κραταιών και σκληρών συνδικαλιστών εργατοπατέρων που σήμερα βρίσκονται είτε στα βουλευτικά έδρανα της πλειοψηφίας, είτε σε κυβερνητικούς θώκους και αγορεύουν υπέρ των εξοντωτικών μέτρων.

Ο κ. Πρωτόπαπας, πρώην σκληρός συνδικαλιστής, πρώην πρόεδρος της ΟΤΟΕ, πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ, επί σειρά ετών Γραμματέας της ΠΑΣΚΕ, πρώην Αντιπρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων, πρώην υφυπουργός και υπουργός, νυν βουλευτής, σε μια ανώμαλη ιδεολογικά τοποθέτησή του, προσέτρεξε να συγχαρεί τον κ. Παπουτσή για την ανάλυσή του και την άρτια αντιμετώπιση των αντιπολιτευτικών ενστάσεων !

Στο πρόσωπό του, μπορούμε άνετα να ευθυγραμμίσουμε μια σειρά συνδικαλιστών που κεφαλαιοποίησαν με διάφορους τρόπους την αήθη πλάνη στην οποία οδήγησαν εκατομμύρια εργαζόμενους, όντας επικεφαλής συνδικαλιστικών φορέων. Πρωτόπαπας, Πολυζογόπουλος, Μπάκουλης, Κανελλόπουλος, Παπασπύρος, Φωτόπουλος, Πιπεργιάς, Κολλάς, Παναγόπουλος, Ραφτόπουλος, Σταματόπουλος, Δημούδης, Βασιλόπουλος, Μπαλασόπουλος και πολλοί άλλοι αποτελούν απλώς τη ραχοκοκαλιά ενός συστήματος – ΠΑΣΟΚ που διέλυσε κάθε έννοια συνεπούς συνδικαλιστικής προσφοράς. Και μην πει κανείς ότι επαναστάτησαν το 2011, είναι πολύ αργά για δάκρυα.

Ξεχωριστή θέση μέσα σε όλους αυτούς έχει βέβαια ο σημερινός Υπουργός Εργασίας, κ. Γ.Κουτρουμάνης, πρώην Πρόεδρος της «Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής - Π.Ο.Π.Ο.Κ.Π.» και εκπρόσωπος της ΑΔΕΔΥ. Σκληρός ως συνδικαλιστής, με σημαία του την λευκή απεργία επί Ν.Δ., σήμερα και αυτός βιώνει το δράμα του εργατοπατέρα.

Καλά όλα αυτά, αλλά η Ελλάδα τι έφταιγε για να την διαλύσετε ;











Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.










Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com

24/10/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 20/10/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, η ψήφιση του εξοντωτικού πολυνομοσχεδίου, τα τραγικά γεγονότα των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, η κατάρρευση ακόμα και των σοσιαλιστικών προσχημάτων, η ντροπιαστική σύμπλευση πρώην συνδικαλιστών με τις εξουθενωτικές ρυθμίσεις, τα ψεύδη του Πρωθυπουργού σχετικά με τη συνάντησή του με τον Αντώνη Σαμαρά, η αδιέξοδη ακολουθούμενη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.

Δείτε το σχετικό video :

Συνοδευτικό βίντεο στην εκπομπή :

Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

 

18/10/11 - Η δικτατορία της φασαρίας

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 15 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 7 :


Η δικτατορία της φασαρίας

Μέχρι πρόσφατα όταν κάποιος έκανε αναφορά στην Ελλάδα στις λέξεις «δικτατορία» ή «χούντα», θεωρείτο αυτονόητο ότι αναφερόταν στα σκοτεινά χρόνια της «επταετίας». Το μυαλό του Έλληνα είχε εμποτιστεί με αυτό το συνειρμό στο πέρασμα των ετών και αυτομάτως γινόταν ο συνδυασμός της λέξης με την πολιτική περίοδο. Το ίδιο ίσχυε και όταν θέλαμε να περιγράψουμε μια κατάσταση ολοκληρωτισμού, περιορισμού των ατομικών ελευθεριών, της ελευθερίας του λόγου ή της άποψης, της καταπίεσης σε επίπεδο δραστηριοτήτων έτσι όπως τις αντιλαμβανόμαστε σήμερα, με τις γνωστές συγχύσεις που κάνουμε κατά καιρούς με την έννοια της ασυδοσίας.

Υπό μια ευρεία ερμηνεία και περιγραφή των γεγονότων, η περίοδος της «χούντας των συνταγματαρχών», θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τη δικτατορία της σιωπής. Περίοδος κατά την οποία δύσκολα μπορούσε να ακουστεί η οποιαδήποτε διαφορετική ή επικριτική άποψη προς το καθεστώς, ακριβώς επειδή την σκέπαζε ο στρατιωτικός νόμος της σιωπής, επειδή η λογοκρισία ήταν καθημερινή πρακτική, επειδή τα πάντα πέρναγαν από το καθεστωτικό κόσκινο που αποφάσιζε τι ήταν «καλό» να μάθουν οι πολίτες και τι όχι.

Εκείνο που έπνιγε δηλαδή τους πολίτες ήταν η επιβεβλημένη σιωπή, το να μη μπορούσε κάποιος ελεύθερα να εκφράσει την άποψή του ακόμα και μέσα στο σπίτι του, υπό τον φόβο των συνεπειών για τον ίδιο και την οικογένειά του. Το βαρύ πέπλο της σιωπής κάλυπτε τα πάντα με αποτέλεσμα να μην μπορεί καν να διατυπωθεί άποψη, εντός τουλάχιστον των ορίων της χώρας.

Σήμερα, έχουμε πλέον αρχίσει σταδιακά να αλλάζουμε τις αναφορές μας. Έχουμε περάσει σε ένα διαφορετικό στάδιο πιο σύνθετο, με παράλληλα αποτελέσματα και όμοια λογική, με άλλη όμως μέθοδο. Σιγά σιγά γίνεται κοινή συνείδηση ότι όροι όπως «δικτατορία» ή «χούντα» μπορούν κάλλιστα να βρουν αυτονόητη προβολή στις τρέχουσες καταστάσεις.

Συγκεκριμένα, κάθε φορά που συζητιέται – και γίνεται πολύ συχνά αυτό, σχεδόν καθημερινά – ένα νέο πακέτο εξοντωτικών μέτρων από την κυβέρνηση, ένας νέος ορυμαγδός περικοπών και οριζόντιων, ισοπεδωτικών για το βιοτικό μας επίπεδο, «ρυθμίσεων», αρχίζει το γνωστό πια «πανηγύρι» από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και από μέλη της κυβέρνησης.

Φωνές, διαφωνίες, απειλές περί μη ψήφισης μέτρων και νομοσχεδίων, εκκωφαντικές φανφάρες, αντιδράσεις της πλάκας και «δεκάρικοι» του μπακαλόχαρτου, εκσφενδονίζονται αφειδώς μέχρι τελικά όλα τα καλά παιδάκια να πάνε στη Βουλή και να ψηφίσουν τα νομοσχέδια, χαριεντιζόμενα στο διάδρομο, καθώς περιμένουν στην ουρά για να ρίξουν τη θετική ψήφο αμάσητη, διπλωμένη στο φάκελο που έχουν κλείσει λίγο πριν, γλείφοντάς τον στα όρθια !

Το άγχος και οι φωνές μεταδίδονται από τα κανάλια με συνεχή διλήμματα που από τη μια πλευρά έχουν την υπερψήφιση και από την άλλη το σκηνικό της απόλυτης καταστροφής.

Η φασαρία που κάνουν κάθε φορά οι σικέ «διαφωνούντες» είναι ανάλογη της σκληρότητας και του εύρους των μέτρων. Και κάπως έτσι περνάμε στη δικτατορία της φασαρίας που καλύπτει εκκωφαντικά κάθε προσπάθεια να ακουστεί και να διατυπωθεί η εναλλακτική ή η αντίθετη άποψη …


Η ταφόπλακα της βαβούρας

Με τη «δικτατορία της φασαρίας» έρχεται χέρι και χέρι και η δέουσα βαβούρα. Το στρατόπεδο της κυβερνώσας παράταξης παίζει όλους τους ρόλους μόνο του. Χωρίζει κάθε φορά τα εντόσθιά του σε εκείνους που θα λένε «ΝΑΙ», σε εκείνους που θα λένε «ΟΧΙ» και σε εκείνους που θα λένε «ΙΣΩΣ» ή «θα ψηφίσω μόνο αν αλλάξει το τάδε». Απόλυτος αχταρμάς και σύγχυση που μεταδίδονται μαστόρικα στα δελτία ειδήσεων.

Για καμιά βδομάδα κάθε φορά ασχολούμαστε με τον κάθε διαφωνούντα εντός κυβερνητικού στρατοπέδου που διατυπώνει ενστάσεις, που στο τέλος τις καταπίνει μαζί με μια δροσερή, γεμάτη μπουρμπουλήθρες, «Δουμπιά» που κάνει και καλό στη χώνεψη. Το σκηνικό αγωνίας μεταφέρεται στους πολίτες, οι οποίοι σα να μην τους φτάνουν οι καθημερινές αγωνίες για το πώς θα βγάλουν πέρα το μήνα, αποκτούν με όρους εμφύτευσης και το άγχος του να καμφθεί ο κάθε κυβερνητικός βουλευτής που προγραμματισμένα, από τις 10 το πρωί μέχρι το απογευματάκι, αποφάσισε να κάνει επαναστατική γυμναστική και να δοκιμάσει τις κλειδώσεις του.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση, η άλλη άποψη γραφικοποιείται, λοιδορείται, απαξιώνεται και εν τέλει δεν ακούγεται μέσα στη βαβούρα. Ξεκινάει η μαντάμ το δελτίο, παρουσιάζει για μερικά δευτερόλεπτα μια «κάρτα» με την άλλη άποψη και μετά αρχίζει για μισή ώρα το ξεδίπλωμα του διλήμματος ότι πρέπει να καμφθεί η αντίσταση της τάδε κυβερνητικής για να μην χρεοκοπήσουμε. Βαρετές επαναλήψεις, σαπουνόπερα τρίτης κατηγορίας …


Η κοινωνία θα κλείσει το κουμπί

Μ’ αυτά και μ’ αυτά η κοινωνία περνάει τις δύσκολες στιγμές της σχεδόν μόνη της, αποκομμένη από κάθε δυνατότητα να δει το δικό της δράμα, τις δυσκολίες του κάθε σπιτικού να βρίσκουν φιλοξενία σε κάποια αναφορά των δελτίων. Οι λογαριασμοί που δεν μπορούν να πληρωθούν, το δάνειο που διαμαρτύρεται, η δόση που δεν βγαίνει, το νέο χαράτσι που τρομοκρατεί την οικογένεια, τα χρήματα που τελειώνουν στα μέσα του μήνα.

Παράλληλα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το νέο «δικτατορικό» παράγγελμα που θέλει να τους βάλει όλους στο ίδιο σακούλι. Το «όλοι ίδιοι είναι» δηλητηριάζει σταγόνα σταγόνα την κοινωνία και οδηγεί σε απόγνωση. Αυτή η λογική τείνει να απαντά σε όλα τα ερωτήματα πλέον. «Όλοι κλέβουν, όλοι φοροδιαφεύγουν, όλοι είναι φανατισμένοι, όλοι είναι τεμπέληδες, όλοι είναι προνομιούχοι κτλ». Το φρικιαστικό ρητορικό ερώτημα «και τι διαφορετικό θα κάνει ο τάδε μωρέ τώρα που είμαστε στο ΔΝΤ» βάζει την κοινωνία στο ρόλο του ποντικού που τρέχει στον μύλο του μέσα στο κλουβί του, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι κάπου θα φτάσει, κάποια στιγμή …

Και αυτός μάλλον ήταν ο στόχος από την αρχή. Από την αρχή αρχή … Ε λοιπόν, πιστεύω ή θέλω να ελπίζω ότι σύντομα η κοινωνία θα το κλείσει εκείνο το αναθεματισμένο το κουμπί και μέσα στην απόγνωσή της, θα βρει λίγο χρόνο να διαβάσει, να μελετήσει, να εντοπίσει τις εναλλακτικές που πνίγονται από τη φασαρία του κυβερνητικού «μπουλουκιού». Κάπου εκεί ίσως πειστεί και ο καθένας μας ότι έχει και το δικαίωμα να είναι διαφορετικός από τον διπλανό του. Ευελπιστώ, γράφω, χωρίς δυστυχώς να έχω πειστεί ακόμα ότι μπορεί να γίνει …

Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.











Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com

17/10/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 13/10/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, το παγκόσμιο φαινόμενο της αύξησης των τιμών εν μέσω κρίσης, το στραγγάλισμα των νοικοκυριών, η νέα φοροκαταιγίδα, τα προτάγματα των συνδικαλιστών, η φασαρία από τις αντεγκλήσεις των στελεχών της κυβερνητικής παράταξης, οι προτάσεις της ΝΔ και η υπεύθυνη στάση της με στόχο την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

Μαζί στη συζήτηση ο δημοσιογράφος κ. Β.Ζώης.

Δείτε το σχετικό video :

Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

11/10/11 - Προτάσεις για τα Περιφερειακά Μ.Μ.Ε.

Στα πλαίσια της λειτουργίας του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Νέας Δημοκρατίας, με επικεφαλής τον Τομεράρχη, βουλευτή Ευβοίας, κ. Σίμο Κεδίκογλου, κατέθεσα στα τέλη Σεπτεμβρίου ένα πλέγμα προτάσεων σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο και τις ρυθμίσεις που θα μπορούσαν να γίνουν για τη βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης. Μεταξύ αυτών γίνεται και αναφορά - πρόταση για το θέμα της ατέλειας αλλά και την ανάδειξη συγκριτικών πλεονεκτημάτων.

Αναλυτικά η πρόταση που κατατέθηκε στον Τομέα :


Προτάσεις για τα Περιφερειακά Μέσα

Τα περιφερειακά μέσα πλήττονται και αυτά βάναυσα από την οικονομική κρίση και την ασφυκτική πολιτική της Κυβέρνησης. Σε πολλές περιοχές της Ελλάδας αποτελούν αφενός το μοναδικό δίαυλο εναλλακτικής ενημέρωσης και αφετέρου το μοναδικό βήμα μέσα από το οποίο χιλιάδες πολίτες έχουν τη δυνατότητα να εκθέσουν τις απόψεις τους και να παρέμβουν στα τοπικά δρώμενα. Μέσα από τα περιφερειακά ΜΜΕ προωθούνται δραστηριότητες σε τοπικό επίπεδο και προβάλλονται θέματα που ενισχύουν τον χαρακτήρα και τον πολιτισμό των περιοχών.

Από τα παραπάνω, δεν συνάγεται σε καμία περίπτωση το συμπέρασμα ότι όλα έχουν καλώς ή ότι πρέπει να παραμείνουν στην παρούσα κατάσταση. Χρειάζεται πλήρης επανασχεδιασμός της πολιτικής έναντι των περιφερειακών ΜΜΕ και ιδιαίτερα σε περιπτώσεις χρηματοδότησης, καθότι εκεί εστιάζεται παραδοσιακά το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Τα περιφερειακά ΜΜΕ οφείλουν να αλλάξουν και εκείνα στρατηγική, να απαγκιστρωθούν από ποικιλόμορφες πιθανές προνομιακές σχέσεις με πολιτικά πρόσωπα, ή ακόμα και εξαρτήσεις που μπορούν να αλλοιώσουν την αντικειμενικότητά τους. Οφείλουν να αναπτύξουν την ικανότητα της ανεξάρτητης επιβίωσής τους, με την προϋπόθεση ότι η πολιτεία θα εγγυηθεί ένα υγιές περιβάλλον δραστηριότητας.

Το μοντέλο των κρατικών επιδοτήσεων, με διάφορες μορφές, είναι προφανές ότι δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα των περιφερειακών ΜΜΕ, γιατί είτε παρέχει σπασμωδικά «ανάσες», είτε αποδείχθηκε άδικο ως προς τις κατανομές του και αναποτελεσματικό ως προς την αναπτυξιακή του διάσταση.

Ωστόσο, μπορεί να υιοθετηθεί ένα πλαίσιο οικονομικής ενίσχυσης που θα έχει όμως αυστηρά μετρήσιμο ανταποδοτικό όφελος για την κοινωνία και τους πολίτες της και θα παρέχεται με διαφανείς όρους που θα ενισχύουν την απασχόληση, την ποιότητα και την υγιή επιχειρηματικότητα. Ένα τέτοιο πλαίσιο μπορεί να συνδυαστεί με την αξιολόγηση από πλευράς Υπουργείου των μέσων, σε τριμηνιαία βάση, αναδεικνύοντας παράλληλα κάθε χρόνο τα κορυφαία ΜΜΕ της Περιφέρειας που θα βραβεύονται για την ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν.


Επιγραμματικά προτείνονται :

•    Καθιέρωση μηχανισμού πιστοποίησης και αξιολόγησης των περιφερειακών ΜΜΕ κάθε επιπέδου που θα αναδεικνύει κάθε έτος ανά νομό τα κορυφαία ΜΜΕ κάθε κατηγορίας με δυνατότητα απόδοσης βραβείου που θα συνδυάζεται με μπόνους συμμετοχής σε κάθε μορφής κρατικά πακέτα διαφήμισης και καταχωρίσεων.

•    Διαχωρισμός των μέσων ενημέρωσης από τα μέσα πολιτιστικής προβολής, τα συλλογικά έντυπα ή τα έντυπα λοιπών τοπικών δραστηριοτήτων. Με τον τρόπο αυτό θα μπει ένα τέλος στη διαρκή σύγχυση που υπάρχει για το αν για παράδειγμα ένα έντυπο χαρακτηρίζεται ενημερωτικό ή πολιτιστικό.

•    Επανεξέταση του μέτρου της ατέλειας για όλα τα έντυπα πολιτιστικού ή τουριστικού περιεχομένου ή λοιπών κοινωφελών δραστηριοτήτων. Πιστοποιημένα έντυπα τέτοιου τύπου θα μπορούν να διατηρούν το καθεστώς της ατέλειας μετά από ενδελεχή αξιολόγηση και δημιουργία συγκεκριμένου φακέλου που θα περιλαμβάνει στοιχεία και δείκτες αποδοτικότητας και διείσδυσης στις τοπικές κοινωνίες.

•    Δημιουργία πυλώνα τουριστικής προβολής στο Υπουργείο με αποκλειστικό σκοπό την εξέταση και το διαμοιρασμό καταχωρήσεων τουριστικής προβολής από πλευράς πολιτείας σε κάθε βαθμό. Με αυτό τον τρόπο θα κατανέμονται αποτελεσματικά οι όποιες καταχωρήσεις έτσι ώστε να μην παρατηρούνται φαινόμενα όπως για παράδειγμα οι καταχωρήσεις τουριστικής προβολής της Κορινθίας σε μέσα της Κορινθίας. Σκοπός αυτών των καταχωρήσεων θα είναι η προσέλκυση τουριστών από άλλες περιοχές της Ελλάδας ή του εξωτερικού πέραν της οικείας περιοχής του εκάστοτε μέσου.

•    Ενίσχυση των συγχωνεύσεων μέσω επενδυτικών προτάσεων και ενισχύσεων. Προϋπόθεση θα αποτελούν ποιοτικά κριτήρια μέσω των οποίων θα μπορεί να καθορίζεται ο μέγιστος αριθμός μέσων που μπορεί να «αντέξει» η κάθε περιοχή. Είναι αδύνατο μικροί νομοί της Ελλάδας να παρουσιάζουν τοπία με υπερβολικά πολλά τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες και ραδιόφωνα. Θα ενισχύεται η συγχώνευση μέσων με ρήτρα τη διατήρηση του προσωπικού και την αύξηση των θέσεων εργασίας.

•    Αυστηρός έλεγχος σε όλα τα μέσα για το σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων, για τη συνεπή πληρωμή μισθών και εισφορών, για τη μετεκπαίδευση και εξέλιξη του προσωπικού, για την αποδοτική χρήση πιθανών επιδοτήσεων.

•    Ενίσχυση μέσω επενδυτικών προγραμμάτων της ψηφιοποίησης όλων των μέσων και της διεύρυνσης των δραστηριοτήτων τους στο Διαδίκτυο με αυστηρές προδιαγραφές και τριμηνιαίους ελέγχους. Τα μέσα που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο θα μετρώνται με δείκτες επισκεψιμότητας, ρυθμού ανανέωσης του περιεχομένου και ποιότητας του πολυμεσικού υλικού.

•    Ξεκαθάρισμα από την πολιτεία του τι αποδέχεται ως ενημερωτικό μέσο και συνεπώς θα δύναται και να επιδοτήσει. Δεν μπορεί κανείς να θεωρείται «εν δυνάμει» ενημερωτικό μέσο. Ιστοσελίδες και blogs θα πρέπει να πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις για να θεωρούνται ενημερωτικά. Αυτή την περίοδο – κακώς – θεωρούνται όλα a priori ενημερωτικά, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, ενώ θα πρέπει να ισχύει το ακριβώς αντίστροφο. Ο χαρακτηρισμός «ενημερωτικό» θα πρέπει να δίδεται μόνο κατόπιν εξακρίβωσης τήρησης συγκεκριμένων χαρακτηριστικών.

•    Στον τομέα του Διαδικτύου, για περιπτώσεις που κάποια ΜΜΕ δραστηριοποιούνται μόνο σε αυτό το χώρο, για να θεωρείται ένα τέτοιο μέσο «ενημερωτικό» θα πρέπει να φέρει όλα τα χαρακτηριστικά που φέρουν τα παραδοσιακά ΜΜΕ. Φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό καθεστώς και συγκεκριμένους όρους απασχόλησης προσωπικού.

•    Συγκεκριμενοποίηση της δημοσιογραφικής ιδιότητας. Ένα περιφερειακό ΜΜΕ, για να πιστοποιείται, θα πρέπει να απασχολεί συγκεκριμένο αριθμό πιστοποιημένων δημοσιογράφων μεταβαλλόμενο ανά περιοχή και κύκλο εργασιών. Με τον τρόπο αυτό θα ενισχυθούν και οι περιφερειακές δημοσιογραφικές ενώσεις που θα αναλάβουν την πιστοποίηση και τη διεύρυνση των μελών τους.

•    Δημιουργία όρων ανταποδοτικότητας με τις τοπικές κοινωνίες. Ένα περιφερειακό ΜΜΕ οφείλει να ασχολείται στο μεγαλύτερο μέρος του με θέματα της περιοχής του. Οι πρακτικές αντιγραφών, απλών αναδημοσιεύσεων και πλήρους έλλειψης πρωτότυπου περιεχομένου θα αξιολογούνται αρνητικά, με αποτέλεσμα τον αποκλεισμό από κάθε είδους χρηματοδοτική ή άλλη ενίσχυση.

•    Θέσπιση δικλείδων ασφαλείας σε επίπεδο ιδιοκτησίας. Θα πρέπει να αποφευχθεί η υπερσυγκέντρωση ΜΜΕ στα χέρια ενός ατόμου ή εταιρείας και οπωσδήποτε σε περίπτωση συμμετοχής άσχετων εταιριών με τα ΜΜΕ σε επίπεδο μετοχικού κεφαλαίου, να διασφαλίζεται η αντικειμενικότητα του μέσου και η εξασφάλιση πλουραλισμού στην ενημέρωση.

•    Ενίσχυση της αυτοσυντήρησης των μέσων και απαλλαγής τους από τις κρατικές επιδοτήσεις. Μέσα τα οποία επιτυγχάνουν τη βιωσημότητά τους χωρίς να συντηρούνται από τις διάφορες κρατικές καταχωρίσεις θα πρέπει να πριμοδοτούνται με υψηλή βαθμολογία στις αξιολογήσεις και να χαρακτηρίζονται ως «βέλτιστες πρακτικές», αποκτώντας έτσι ένα ακόμα συγκριτικό πλεονέκτημα στο ανταγωνιστικό τους περιβάλλον.

•    Δυνατότητα πρόσβασης των Περιφερειακών ΜΜΕ σε πρωτογενές ενημερωτικό υλικό μέσω ηλεκτρονικών δυνατοτήτων και δημιουργίας πιστοποιημένου ενημερωτικού υλικού για μέσα πανελλαδικής εμβέλειας και αναγνωρισιμότητας. Τα περιφερειακά ΜΜΕ θα μπορούν να δημιουργούν υλικό και προς τις κρατικά ενημερωτικά μέσα, ενώ θα μπορούν να αντλούν πρωτογενή θέματα που θα επιλέγει το Υπουργείο για την προώθηση εθνικών στόχων.

•    Ένταξη των Περιφερειακών ΜΜΕ στις ψηφιακές πλατφόρμες και είσοδός τους στην ψηφιακή εποχή με οικονομικούς όρους που δεν θα καθιστούν αδύνατο κάτι τέτοιο. Ειδικά για τις ακριτικές περιοχές προτείνεται τέτοιου είδους δυνατότητες να χρηματοδοτούνται εξ ολοκλήρου κατόπιν αυστηρότατων ποιοτικών ελέγχων.


Βασίλειος Μπαλάφας – Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Ν.Δ.

Σεπτέμβριος 2011 - ΤΟΜΕΑΣ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Ν.Δ.

10/10/11 - Εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" - 8/10/2011 - σ.7

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 8 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 7 :

Η αστοχία της απεργίας στην ενημέρωση

Πριν γίνει αναφορά σε οτιδήποτε άλλο, πρέπει να υπογραμμιστεί μια επισήμανση. Θεωρώ απαράδεκτο, αντιδημοκρατικό, αντικοινωνικό και αναποτελεσματικό το γεγονός ότι όποτε στη χώρα μας γίνεται πανελλαδική απεργία εργαζομένων και έχουν προγραμματιστεί συλλαλητήρια, ταυτόχρονα απεργεί και η … ενημέρωση σε εθνικής εμβέλειας επίπεδο.

Ουσιαστικά δηλαδή, η απεργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, ενώ δηλώνει επί του πρακτέου συμπαράσταση στις απεργιακές κινητοποιήσεις και στα αιτήματα, πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού ούτε τα αιτήματα των εργαζομένων μεταδίδονται, ούτε υπάρχουν ρεπορτάζ σχετικά με τη συμμετοχή και τη μαζικότητα. Εν τέλει, δεν εξυπηρετείται ούτε κατ’ ελάχιστο η αρχική πρόθεση των εργαζομένων στα ΜΜΕ για σύμπλευση με τους απεργούντες εργαζόμενους, μιας και κατά κάποιο τρόπο η κινητοποίηση και τα αιτήματά τους μένουν στο σκοτάδι κατά την ημέρα της απεργίας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τηλεοπτικοί χρόνοι είναι αδυσώπητοι. Όσοι υποστηρίζουν ότι για μια πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση, η ενημέρωση μπορεί να γίνει και την επόμενη μέρα, απλώς εθελοτυφλούν, γιατί είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο μπορούν να ενεργοποιηθούν διάφορα «φίλτρα» ενημέρωσης εντός μερικών λεπτών, πόσο μάλλον όταν μεσολαβήσει σχεδόν ένα 24ωρο !

Το συγκεκριμένο πρόβλημα ήρθαν να επιλύσουν, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, όμως επειδή τα περισσότερα έχουν μικρές δυνατότητες σε επίπεδο προσωπικού και ρεπόρτερ, τις περισσότερες φορές αδυνατούν να ανταπεξέλθουν σε γεγονότα ευρείας κλίμακας. Δεν φτάνει για ένα πανελλαδικό συλλαλητήριο εργαζομένων, στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας να υπάρχει ενημέρωση απλώς μέσω μερικών φωτογραφιών, ερασιτεχνικών καλύψεων και των δελτίων τύπου των φορέων που έχουν εκδοθεί μια ημέρα πριν.

Επιπροσθέτως στις μέρες μας, και επειδή οι καιροί είναι πονηροί, η απρόσκοπτη και «ζωντανή» ενημέρωση κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων μπορεί να λειτουργήσει έως και αποτρεπτικά για φαινόμενα σαν αυτά που βλέπουμε όλο και πιο συχνά τελευταία, με τις ιδιαίτερα σκληρές συμπεριφορές μερίδας των αστυνομικών δυνάμεων απέναντι στους διαδηλωτές.

Θα μπορούσαν εύκολα και εύλογα οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ να απεργούν ακριβώς μια ημέρα μετά την πανελλαδική απεργία, καλύπτοντας κανονικά τα γεγονότα όταν αυτά συμβαίνουν και μάλιστα συμμετέχοντας ουσιαστικά στην απεργία μέσω της δουλειάς τους και της συνεχούς ενημέρωσης για όσα διαδραματίζονται. Με αυτό τον τρόπο και τα αιτήματα των εργαζομένων θα μπορούσαν να προβάλουν καλύτερα και η δική τους συμμετοχή στον όποιον συνδικαλιστικό αγώνα, θα ήταν πράγματι συμμετοχή προσφοράς και παρέμβασης στη διαμόρφωση του σχετικού δημόσιου λόγου και του κοινού αισθήματος.

Όπως και να το κάνουμε, το να μεταδίδονται τα γεγονότα την επόμενη μέρα, με την αίσθηση του «μπαγιάτικου», και λιγότερο τηλεοπτικό χρόνο θα κερδίσουν, και λιγότερη συζήτηση θα γίνει γύρω από τα αιτήματα των εργαζομένων.


«Πάταξη» : Η νέα κυβερνητική εντολή

Η «πάταξη» είναι μια σχετικά καινούρια λέξη που έχει προστεθεί στο κυβερνητικό λεξιλόγιο και τη νοοτροπία διακυβέρνησης του τόπου από την – περίφημη πια – Ελληνική Κυβέρνηση των «αντιεξουσιαστών».

Αν πριν λίγο καιρό η «πάταξη» ακουγόταν από περιορισμένο αριθμό κυβερνητικών στελεχών, πλέον αποτελεί κοινή πρακτική και συνισταμένη. Το έχουμε βιώσει επί του πρακτέου στα θέματα Παιδείας, στα θέματα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στις περιπτώσεις των απεργιακών κινητοποιήσεων, στα ζητήματα του Υπουργείου Υγείας. Μόνο στην περίπτωση του Οικονομικών έχουμε μείνει στα λόγια σχετικά με την «πάταξη» της φοροδιαφυγής. Εκεί δηλαδή που θα έπρεπε η «πάταξη» να είχε γίνει πράξη, το συζητάμε και το γυροφέρνουμε το θέμα, όσο στο μεταξύ τα υπόλοιπα Υπουργεία ασκούνται κανονικότατα στις πρακτικές της «πάταξης».

Την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου στο κέντρο της Αθήνας, κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης των εργαζομένων, έπεσε το ξύλο της αρκούδας. Οι γκλομπιές, οι κλωτσιές, τα δακρυγόνα, η σωματική και ψυχολογική βία είχαν την τιμητική τους, μοιράστηκαν αφειδώς στους εργαζομένους και σε κάποιους κακότυχους δημοσιογράφους που διανοήθηκαν να πάνε στο κέντρο των γεγονότων για να κάνουν τη δουλειά τους.

Για ακόμη μια φορά είδαμε ακραίες σκηνές αστυνομικής βίας, με πισώπλατα χτυπήματα, με ανοιγμένα κεφάλια και χειροπέδες που περάστηκαν ακόμα και σε μικρούς μαθητές. Ορισμένοι «καθώς πρέπει» δημοσιογράφοι δεν άντεξαν την Πέμπτη το βράδυ και ξεσπάθωσαν ενάντια στα φαινόμενα αυτά, αποφεύγοντας βέβαια να σημειώσουν ότι αυτά πλέον δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά μέρος μια γενικότερης πολιτικής πρακτικής που έχει ολισθήσει πια ολοφάνερα, από τον «σοσιαλισμό» στη βαρβαρότητα.


Το πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ

Γράφω με πλήρη επίγνωση και ευθύνη ότι η «πάταξη» αποτελεί πια κυβερνητική εντολή. Κάποιοι μάλιστα – φαίνονται από το πρόσωπο όταν εκφέρουν πολιτικό λόγο – ηδονίζονται όταν από έδρας χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο αυτή τη λέξη, μερικοί μάλιστα, άθελά τους θέλω να πιστεύω, αγγίζουν τα όρια του σαδισμού επαναλαμβάνοντας με όλο μεγαλύτερο στόμφο την επιθυμία τους για «πάταξη».

Η επιστήμη και ο κινηματογράφος όμως έχουν δώσει εδώ και πολλά χρόνια τις απαντήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις που αντιμετωπίζονται ως οριακώς ψυχολογικά ασθενείς.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχουν παρακολουθήσει την ταινία του Paul Scheuring, «Το πείραμα» που βγήκε στους κινηματογράφους το 2010 και αποτελεί remake της πρωτότυπης γερμανικής ταινίας «Das Experiment» του 2001. 

Η ταινία αναφέρεται ουσιαστικά σε ένα πραγματικό γεγονός του 1971, το πείραμα φυλάκισης του Στάνφορντ, που είχε σκοπό να μελετήσει τις σαδιστικές τάσεις που αναπτύσσει κάποιος όταν ξαφνικά αναλαμβάνει τις εξουσίες και το ρόλο του δεσμοφύλακα. Οι περισσότεροι από όσους ανέλαβαν το ρόλο του «δεσμοφύλακα», ξέφυγαν τελείως από τις αρχικές ψυχολογικές τους καταστάσεις και ένιωσαν μέχρι και σεξουαλική διέγερση από την άσκηση των ολοκληρωτικών τους καθηκόντων.

Όπως και να το κάνουμε τελικά, η «πάταξη», όταν βρίσκεται κάποιος στη θέση εκείνου που την ασκεί, έρχεται να γεμίσει διάφορα ψυχολογικά κενά και μειονεξίες, έρχεται να καλύψει σύνδρομα και να ικανοποιήσει σκοτεινές, ενδόμυχες επιθυμίες.

Την ταινία τη συστήνω ανεπιφύλακτα στους κυβερνώντες. Θα τη βρουν σε όλα τα καλά video club υπό τον τίτλο «The Experiment».



Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.


Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com

9/10/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 6/10/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, οι ακρότητες από μερίδα των ΜΑΤ εναντίον πολιτών και δημοσιογράφων, τα προτάγματα των συνδικαλιστικών φορέων, οι φαγωμάρες εντός του ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλος - Κουσελάς), το επικοινωνιακό εύρημα των δημοψηφισμάτων, οι νέες ρουκέτες του Πάγκαλου, η πλήρης αποτυχία των παραδοχών του Μνημονίου και το αδιέξοδο της ύφεσης.

Μαζί στη συζήτηση ο δημοσιογράφος κ. Β.Ζώης.

Δείτε το σχετικό video :

Βασίλειος Μπαλάφας

Πτυχιούχος Τηλεπληροφορικής & Διοίκησης – ΤΕΙ Ηπείρου
MSc in Data Communications – U of Kingston/Τμήμα Αυτοματισμού ΤΕΙ Πειραιά
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

4/10/11 - Εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" - 1/10/2011 - σ.7

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 1 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 7 :

Ο ορισμός του κυνισμού

Ορισμένες φορές καταντάει κλισέ το να προσπαθείς να ερμηνεύσεις στάσεις και συμπεριφορές σαν αυτές του Β’ Αντιπροέδρου της κυβέρνησης του πρωθυπουργεύοντος Α’ Αντιπροέδρου, δηλαδή του κου Πάγκαλου. Κλισέ, γιατί συνήθως καταλήγεις στο ίδιο συμπέρασμα το οποίο είναι και εύκολο, δεν απαιτεί σύνθετες αναλύσεις, ούτε αναγνώσεις πίσω από τις γρίλιες και τις λέξεις. Έχουμε όλοι μας απλώς αποδεχθεί ότι πρόκειται περί ενός ακραιφνώς επαγγελματία πολιτικού, γέννημα – θρέμμα (και τι θρέμμα) ενός συστήματος που εμφύσησε στον Έλληνα τη θεωρία της ήσσονος προσπάθειας, του τραμπουκισμού, της ασυδοσίας και της πλημμυρικής αμπελοφιλοσοφίας.

Γνωρίζουμε ότι πρόκειται περί ενός ανθρώπου που έχει χρησιμοποιήσει με κάθε τρόπο όλα τα προκλητικά προνόμια της βουλευτικής και υπουργικής ιδιότητας, για κάθε μέλος της οικογένειάς του, που έχει απολαύσει σε όλες τους τις εκδοχές τις παντός είδους «διευκολύνσεις» που προσφέρονται στους υπουργούς, που έχει διαχρονική παρουσία και συμβολή στη διαμόρφωση της εκτρωματικής πραγματικότητας στην οποία έχουμε φτάσει σήμερα. Είναι αναμφίβολα ένας άνθρωπος που γνωρίζει όσο λίγοι σε όλο του το μεγαλείο το σύστημα – ΠΑΣΟΚ έτσι όπως αυτό λειτούργησε από τα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς του.

Γνωρίζαμε ότι όταν μιλάμε για τον κο Πάγκαλο, έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο θρασύ και προκλητικό. Για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα «λαγού» που είναι έτοιμος να εξυπηρετήσει κάθε πρακτική «κοινωνικού αυτοματισμού» προκειμένου να διαιρέσει την κοινωνία για να μπορέσει να εφαρμόσει πολιτικές. Ήταν ο ίδιος που πρωταγωνιστούσε κάποτε στο να δημιουργηθούν οι ευνοϊκές συνθήκες των περίφημων ρετιρέ, είναι ο ίδιος που εναντιωνόταν στις όποιες αλλαγές στο ασφαλιστικό προκειμένου να καταστεί βιώσιμο, είναι ο ίδιος που συντηρεί εδώ και πολλά χρόνια μια ιδιότυπη κόντρα με την Αριστερά, έτσι ώστε να διατηρεί τη συστηματική της αφαίμαξη από το ΠΑΣΟΚ.

Είναι εκείνος που υποδεικνύει κάθε φορά την επόμενη επαγγελματική ή κοινωνική τάξη η οποία μπαίνει στο στόχαστρο, ο ενορχηστρωτής της θεωρίας που θέλει τον ηγεμόνα να πορεύεται με βάση το δόγμα «διαίρει και βασίλευε». Ο κος Πάγκαλος ήταν εκείνος που εκστόμισε το περίφημο «μαζί τα φάγαμε», που στη συνέχεια αποκάλεσε «κοπρίτες» συλλήβδην τους δημοσίους υπαλλήλους, που είχε το θράσος να ξεφτιλίσει σε ομιλία του την Ελληνική Επανάσταση του ‘21, που έδωσε την εντολή «πείτε ότι τη σημαία την πήρε ο άνεμος» στην τραγωδία των Ιμίων. Είναι εκείνος που στην Ελβετία αποκάλεσε όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες της Ελλάδας «κλέφτες», εκείνος που χαρακτήρισε τους στρατιωτικούς ως το πιο αντιπαραγωγικό κομμάτι της κοινωνίας μας. Είναι εκείνος που μπαίνοντας στην Ελληνική Βουλή, στο ναό της Ελληνικής Δημοκρατίας, είπε σε δημοσιογράφο «δε γαμιέσαι πρωί πρωί», απαντώντας σε ερώτηση που του τέθηκε.

Μπορεί κανείς να βρει μια σειρά πολλών ακόμα ανάλογων τέτοιων περιστατικών ή δηλώσεων, που χαρακτηρίζουν αυτόν τον «Τιτάνα» του Ελληνικού Κοινοβουλίου, έναν τύπο που, για άγνωστους κατ’ εμέ λόγους, δεν έχει λείψει από καμία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατά τη μακρά του παρουσία στο τιμόνι του τόπου.

Η δήλωση όμως που έκανε την εβδομάδα που πέρασε για το νέο χαράτσι της Κυβέρνησης της οποίας είναι Αντιπρόεδρος, ότι «δεν έχω να πληρώσω, δεν μπορώ να πληρώσω, ας έρθει ο Βενιζέλος να με συλλάβει», ξεπερνάει κάθε όριο σουρεαλισμού και κυνισμού. Στην ίδια εκπομπή διαπίστωσε μεγαλοφώνως ότι «τα φοροδοτικά όρια της ελληνικής κοινωνίας έχουν εξαντληθεί». Το ξαναγράφω, ότι μιλάμε για Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης !

Είναι από τις φορές που δεν βρίσκεις λέξεις για να χαρακτηρίσεις τα λεγόμενα, ή δεν βρίσκεις τις δυνάμεις ούτε για να τα σχολιάσεις. Αυτό το πολιτικό σούπερ – νόβα μας κυβερνά, αυτό το άθροισμα λεκτικών φληναφημάτων επιλέξαμε οι Έλληνες για να μας κυβερνά. Και η ζωή συνεχίζεται, μέχρι ο κος Πάγκαλος να υποδείξει την επόμενη κοινωνική ομάδα που το «σχέδιο» επιβάλει να μπει στο στόχαστρο …


Κρίση και στην Παιδεία

Πριν μερικά χρόνια έγραφα ότι σε μια οικονομία που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε υψηλές αμοιβές στους εργαζόμενους, χρειάζεται να είναι ενισχυμένοι με κάθε θυσία και κάθε τρόπο τρεις πυλώνες. Η Παιδεία, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και οι μηχανισμοί προστασίας προς τις πιο αδύναμες οικονομικά τάξεις. Στους τελευταίους ανήκουν για παράδειγμα οι πολιτικές διασφάλισης «εφικτών» τιμών στα βασικά αγαθά. Αυτοί οι τρεις πυλώνες μπορούν στοιχειωδώς να εξασφαλίσουν την κοινωνική συνοχή και να αποτρέψουν καταστάσεις ανεξέλεγκτης ζούγκλας.

Η πολιτική της κυβέρνησης και στους τρεις αυτούς πυλώνες, όχι μόνο έχει αποτύχει παταγωδώς, αλλά αγγίζει τα όρια της εσκεμμένης αποδιάρθρωσής τους. Μας κυβερνούν πολιτικοί με μακρά παρουσία στη Βουλή, πολλοί εκ των οποίων έχουν θητεύσει για πολλά χρόνια σε υπουργικούς θώκους. Συνεπώς, δεν δικαιολογείται να μην συνειδητοποιούν ότι σε μια περίοδο κατακόρυφης πτώσης του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, συνεχούς αποδυνάμωσης της αγοραστικής δύναμης, σοκαριστικών μειώσεων στις αποδοχές, τερατώδους ανεργίας και ανελέητης ύφεσης, εκείνο που πρέπει να διαφυλάττουν με κάθε τρόπο είναι η αποδοτική λειτουργία αυτών των τριών πυλώνων.

Στο χώρο της Παιδείας, η κα Διαμαντοπούλου, επέλεξε για δύο ολόκληρα χρόνια να στοχάζεται, να ασχολείται με την ονομασία του υπουργείου της και διέλυσε κάθε δομή κατάρτισης και δια βίου μάθησης. Όταν συνήλθε από την τρυφηλότητά της, επέλεξε να διαλύσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση και κατόρθωσε να μείνουν χωρίς βιβλία στην έναρξη της χρονιάς οι μαθητές σε δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια.

Σήμερα παριστάνει την έκπληκτη μπροστά στα φαινόμενα των καταλήψεων που σε κάθε περίπτωση αποτελούν ακραία συμπεριφορά. Βέβαια, αυτή η έκπληξή της είναι ευκαιριακή και συγκυριακή γιατί παλαιότερα δεν είχε τις ίδιες ευαισθησίες.

Όμως, επειδή συμμετέχει και σε «Λέσχες», θα έπρεπε να ήταν πιο νωρίς ενημερωμένη για όσα έρχονταν και να είχε φροντίσει να ενισχύσει τον πυλώνα της Παιδείας. Γιατί τα παιδιά στο σχολείο δεν προέρχονται από υπουργικές γυάλες. Βιώνουν τις δυσκολίες μέσα στις οικογένειές τους. Βλέπουν τους γονείς τους να πανικοβάλλονται όταν ακούνε συνεχώς για νέα μέτρα, επηρεάζονται από τη νευρικότητα που επικρατεί γενικώς.

Το σχολειό σήμερα θα έπρεπε να ήταν καταφύγιο, πυλώνας ανάτασης, ανάταξης, σταθερότητας και δημιουργίας. Τι από αυτά άραγε συμβαίνει σήμερα ;


Η ευθύνη της κοινωνίας

Κλείνω με ένα μικρό σχόλιο. Έχω πολλές φορές αναφερθεί στις πρακτικές του «κοινωνικού αυτοματισμού» και στα αποτελέσματά τους. Θεωρώ – και το γράφω με πλήρη ευθύνη – ότι αποτελούν κεντρική πολιτική επιλογή της κυβέρνησης της χώρας.

Ο κόσμος σταδιακά κλείνεται στο καβούκι του, μαζεύεται στο σπίτι του, κλείνει την πόρτα και νομίζει ότι μουντζώνοντας την τηλεόραση, βρίζοντας τον διπλανό του, ρίχνοντας αναθέματα σύμφωνα με τις κυβερνητικές προσταγές, θα διατηρήσει τουλάχιστον τα «τετραγωνικά» του.

Κάποιοι «ονειρεύονται» νέο εμφύλιο, άλλοι φλερτάρουν με ολοκληρωτισμούς. Για τους πρώτους έχω να πω ότι σε μια τέτοια περίπτωση, θα είμαστε όλοι από την ίδια πλευρά και δεν θα ξέρουμε ποιον να πολεμήσουμε. Για τους δεύτερους σημειώνω ότι ποτέ ένας ολοκληρωτισμός δεν συνοδεύεται από την έννοια της δικαιοσύνης.

Η ευθύνη της κοινωνίας, η ευθύνη μας είναι σήμερα βαριά. Όσο επιτρέπουμε ή ευνοούμε την κοινωνική σαλαμοποίηση, τόσο περισσότερο πλησιάζει ο καθένας μας στη δική του ώρα που θα τυλιχθεί στο μπακαλόχαρτο.


Βασίλειος Μπαλάφας

Πτυχιούχος Τηλεπληροφορικής & Διοίκησης – ΤΕΙ Ηπείρου
MSc in Data Communications – U of Kingston/Τμήμα Αυτοματισμού ΤΕΙ Πειραιά
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας


Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.

3/10/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 29/9/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, οι απίστευτες δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, κ. Πάγκαλου, περί αδυναμίας του να πληρώσει το νέο χαράτσι στα ακίνητα και η πρόκλησή του προς τον κο Βενιζέλο, να τον συλλάβει, το απίστευτο περιστατικό με την αλληλογραφία στο Υπ. Οικονομικών και το φοβερό αλαλούμ με τα συνεχή μέτρα που οδηγούν σε όλο και μεγαλύτερη ύφεση.

Μαζί στη συζήτηση ο δημοσιογράφος κ. Β.Ζώης.

Δείτε το σχετικό video :

Βασίλειος Μπαλάφας

Πτυχιούχος Τηλεπληροφορικής & Διοίκησης – ΤΕΙ Ηπείρου
MSc in Data Communications – U of Kingston/Τμήμα Αυτοματισμού ΤΕΙ Πειραιά
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας