24

29/11/11 - Στον προθάλαμο της ιστορίας

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 26 Νοεμβρίου 2011, σελίδα 7 :

Στον προθάλαμο της ιστορίας

Τα σενάρια των δυνάμεων που διαχρονικά προσπαθούν να κατευθύνουν την κοινή γνώμη στη χώρα μας και να επιβάλλουν τη δική τους άποψη ως «αυθεντία», δίνουν και παίρνουν τον τελευταίο καιρό. Το σχέδιο που έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται τα τελευταία 3-4 χρόνια στην Ελλάδα, βρίσκεται στα τελευταία του στάδια, προτού βέβαια ξεκινήσει το επόμενο. Σε αυτά τα στάδια το πλάνο επιζητά διακαώς την ισοπέδωση των πάντων, την εξίσωση προς τα κάτω στο οτιδήποτε, την εξαφάνιση οποιασδήποτε κοινωνικής δομής, την εξάλειψη και το «θάψιμο» της όποιας διαφορετικής ή άξιας πολιτικής φωνής, την απαξίωση της τρέχουσας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και των λειτουργιών της.

Τα βαρετώς επαναλαμβανόμενα «όλοι ίδιοι είναι» ή «και να βγει κάποιος άλλος τι θα κάνει» συνοδεύονται πέραν από τους μορφασμούς σύγχρονων κατασκευασμένων συστημικών «λόγιων», με αναφορές σε συγκεκριμένα συμφέροντα, και από «εντυπωσιακά» δημοσκοπικά στοιχεία τα οποία, βεβαίως, εκμαιεύονται από τις κατάλληλες ερωτήσεις, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούν στις επιδιωκόμενες απαντήσεις.

Αυτό που έχει καταλάβει πια και ο πλέον ανυποψίαστος Έλληνας, είναι ότι όλη αυτή η πρεμούρα κάτι επιζητά να γεννήσει. Κάτι επιζητά να εμφανίσει ως τη μοναδική και ενδεδειγμένη σωτηρία, για ένα λαό που έχει βασανιστεί από τα πάθη του, που τον έχουν πείσει ότι είναι ο κύριος υπεύθυνος γι’ αυτό που βιώνει σήμερα, που τείνουν να τον πείσουν ότι είναι άχρηστος, τεμπέλης, διεφθαρμένος και εν τέλει μη έχων στον ήλιο μοίρα, εκτός εάν αποδεχθεί κάποιους «εκλεκτούς», οι οποίοι αφού τον εξουθενώσουν τελείως, θα τον επαναφέρουν σε ένα επίπεδο που απλώς κάποτε το θεωρούσε χαμηλό και επεδίωκε να το βελτιώσει.

Το πολιτικό σύστημα της χώρας, μιλώ για το υγιές και σκεπτόμενο κομμάτι του, όχι για τους Δούρειους Ίππους και τους καρεκλοκένταυρους – δεινόσαυρους – λάτρεις – αγκιστρωμένους – αυλικούς και αυλάρχες της εξουσίας, τέτοιοι υπάρχουν σε όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως, τώρα αρχίζει σιγά σιγά να αντιλαμβάνεται αυτό που έχει εξυφανθεί και απλώς αυτόν τον καιρό ξετυλίγεται. Όταν λέμε πολιτικό σύστημα, είναι σαφές ότι εννοούμε τα πολιτικά κόμματα, αφού σε αυτά στηρίζεται η κοινοβουλευτική δημοκρατία και μέσω αυτών εκφράζονται οι πολίτες σε αυτό που αποκαλούμε «εκλογές» για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας, μιας και τείνουμε να πειστούμε ότι εκλογές είναι οι μεταμεσονύχτιες ψηφοφορίες στη Βουλή.

Σταδιακά, όλο και περισσότεροι κορυφαίοι, ανώτατοι, ανώτεροι, μέσοι, κατώτεροι, κατώτατοι ή απλώς δρώντες στα κόμματα, αντιλαμβάνονται ότι βρίσκονται στον προθάλαμο της ιστορίας και πορεύονται ολοταχώς προς τον καταπιόνα των μελλοντικών πολιτικών αναλυτών και μελετητών. Συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν να κάνουν απλώς με την αλλαγή ταχύτητας, σκηνικού, ή τη μετεξέλιξη του πολιτικού οικοδομήματος, αλλά με την κατάργησή του, την ακύρωσή του και φυσικά την ολική του κατεδάφιση.

Διάφοροι θα είναι πρόθυμοι να ενταχθούν σε μελλοντικές πραγματικότητες, θυσιάζοντας το οτιδήποτε, προκειμένου να κρατηθούν σε οφίτσια και κάμαρες της εξουσίας, μιας και επί της ουσίας, επί του πρακτέου, δεν ξέρουν και τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν. Δεν θυμούνται τους εαυτούς τους και κάπως αλλιώς.

Άλλοι, ελπίζω να είναι πολλοί, θα δώσουν την ύστατη μάχη για να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους, τις αναφορές τους, τις ιδεολογικές τους ρίζες, τη συνεπή συμπεριφορά τους, ευελπιστώντας να αλλάξουν στάσεις και συμπεριφορές, να μετατρέψουν αυτή την κρίση σε δημιουργική ευκαιρία ανάδειξης προτάσεων και λύσεων, πρώτα για τους πολίτες και μετά για τους εαυτούς τους.


Τα πολιτικά κόμματα

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια, αυτά που αναδεικνύονταν ως βασικά αιτήματα της κοινωνίας προς τα κόμματα ήταν η ανανέωση, η παρέμβαση στην καθημερινότητα, η πιο στενή σχέση με την ίδια την κοινωνία. Το ίδιο το κοινοβουλευτικό οικοδόμημα είχε ανάγκη από περισσότερη συμμετοχή, από περισσότερο πλουραλισμό, από μεγαλύτερη κοινωνική και επαγγελματική διαστρωμάτωση. Όλα αυτά βέβαια δεν επιτεύχθηκαν ποτέ, γιατί ποτέ δεν τέθηκαν ουσιαστικά ως προτεραιότητα, ούτε από τα κόμματα, αλλά ούτε και από την κοινωνία.

Αυτές οι πολύ όμορφες και αισιόδοξες επιδιώξεις αποτελούσαν απλώς το πρώτο μέρος του σχεδίου κατακρήμνισης αυτών των δημοκρατικών δομών. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η μεγαλύτερη απογοήτευση έρχεται μετά από τη διάψευση μιας μεγάλης και επιμελώς καλλιεργημένης προσδοκίας.

Όσοι παρέμειναν σταθεροί σε τέτοιου είδους επιδιώξεις, σήμερα το «σύστημα» έχει βρει τον τρόπο να τους εξολοθρεύσει, καθιστώντας τους «γραφικούς», αποκαλώντας τους «παλαιοκομματικούς», ή ακόμα και «φανατικούς». Τον συνεπή τον αποκαλούν «παλαιολιθικό», τον σταθερό τον αποκαλούν «οπαδό», μιας και αυτό το σύστημα ορέγεται απολιτίκ, άοσμους, άχρωμους και γενικώς εύπλαστους χαρακτήρες που θα μπορέσει να αξιοποιήσει εύκολα για την εκπλήρωση των στόχων του. Αν τα κόμματα δεν θέσουν άμεσα, ως απάντηση, σε πλήρη λειτουργία διαδικασίες σαν αυτές που αναφέρθηκαν προηγουμένως, σύντομα θα τεθούν σε άλμπουμ αναμνήσεων.


Η ευθύνη της κοινωνίας

Όλα αυτά, βέβαια, δεν μπορούν να λειτουργήσουν και να επιβληθούν μόνα τους. Χρειάζονται τη σύμπραξη της κοινωνίας και την αποδοχή της, με την αποδοχή να είναι κάτι που εύκολα μπορεί να εξασφαλίζεται μέσα από καλά «δομημένες» δημοσκοπήσεις.

Η κοινωνία έχει και η ίδια ευθύνη. Επειδή «πείθεται» πολύ εύκολα από κάθε λογής μισθωμένα παπαγαλάκια, επειδή καθόταν πολλά χρόνια και τρωγόταν με τα σωθικά της, επειδή αποδέχθηκε το να αντιμετωπίζει την πολιτική σαν κάτι που βλέπει στην τηλεόραση, διαβάζει σε τίτλους και το θεωρεί απόμακρο και έξω από τον εαυτό της.

Επειδή δεν σηκώθηκε από τον καναπέ για να διεκδικήσει το δικό της μερίδιο μέσα στους διάφορους φορείς, αφήνοντας επιτήδειους, συστημικούς εγκάθετους και αεί παρόντες, να βρίσκονται συνέχεια στις ίδιες ή και διαρκώς αναβαθμισμένες θέσεις, επειδή «εκείνοι ξέρουν καλύτερα». Τώρα διαπιστώνει ότι πολλοί από αυτούς αμείβονταν αδρά από διοικητικά συμβούλια χωρίς να εργάζονται, κατελάμβαναν πέντε – έξι έμμισθες διοικητικές θέσεις, γέμιζαν τα σακούλια τους με εκατομμύρια ευρώ, ακόμα και όταν γύρναγαν στα χωριά και έλεγαν ότι η παράταξή τους τούς έβαλε στο «ψυγείο».

Αυτούς ψήφιζε μαζικά όμως η κοινωνία. Αυτούς παραδεχόταν ως αυθεντίες και ηδονιζόταν όταν της χτύπαγαν «φιλικά» την πλάτη ή απλώς τη δέχονταν για λίγα λεπτά στα γραφεία τους.

Τώρα και η κοινωνία πρέπει να αναλάβει τη δική της ευθύνη. Τώρα που η ανεργία κοντεύει να φτάσει το 30 %, τώρα που 500.000 νοικοκυριά δεν έχουν κανένα εισόδημα, τώρα που το φάσμα της φτώχειας αγγίζει το κάθε σπίτι, τώρα η κοινωνία πρέπει να καταλάβει ότι η συμμετοχή στις κοινοβουλευτικές δομές και η προάσπιση των δημοκρατικών διαδικασιών του πολιτεύματος είναι η δική της ασπίδα απέναντι στο «τέρας» που ετοιμάζεται να γεννηθεί.









Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd,
εδώ.












Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com


 

0

28/11/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 25/11/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η τρέχουσα επικαιρότητα, η επιστολή Σαμαρά, το κείμενο που συνέταξε και υπέγραψε, τα σαφή σημεία σχετικά με τις κόκκινες γραμμές περί αναθεώρησης του προγράμματος της τρόικας, η μαύρη προπαγάνδα σχετικά με την υπογραφή, οι αναφορές του διεθνούς τύπου και των διεθνών παραγόντων, η έναρξη και αποδοχή της διαδικασίας τροποποιήσεων, οι κρίσιμες στιγμές που διανύουν οι χώρες της ΕΕ, η αντιπολίτευση προς την προσωρινή κυβέρνηση Παπαδήμου, η τραγική κατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών στην Ελλάδα, οι θέσεις της Κομισιόν σχετικά με το χαράτσι Βενιζέλου στα ακίνητα, τα χαμένα κονδύλια από την ΕΕ και οι πόροι που θα μπορούσαμε να είχαμε εκμεταλλευτεί.


Δείτε το σχετικό video :




Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

0

26/11/11 - Στην "Ελ.Ζώνη" η "τεχνοκρατική δημοκρατία"

Στην ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα "Ελεύθερη Ζώνη" που διαχειρίζεται η έγκριτη δημοσιογράφος κα Σοφία Βούλτεψη, δημοσιεύτηκε το άρθρο για την Ευρώπη, από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου 19 Νοεμβρίου 2011.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην "Ελεύθερη Ζώνη", την Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2011 και μπορείτε να το δείτε εδώ.

0

24/11/11 - Στην "Ελ.Ζώνη" το άρθρο για την Ευρώπη

Στην ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα "Ελεύθερη Ζώνη" που διαχειρίζεται η έγκριτη δημοσιογράφος κα Σοφία Βούλτεψη, δημοσιεύτηκε το άρθρο για την Ευρώπη, από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου 12 Νοεμβρίου 2011.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην "Ελεύθερη Ζώνη", τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011 και μπορείτε να το δείτε εδώ.






0

22/11/11 - Τεχνοκρατική δημοκρατία δεν υπάρχει !

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 19 Νοεμβρίου 2011, σελίδα 7 :

Τεχνοκρατική δημοκρατία δεν υπάρχει !

Φαντάζομαι θα έχετε κουραστεί να διαβάζετε διθυραμβικά σχόλια και «αγιογραφίες» για τον κ. Λουκά Παπαδήμο και το γενικότερο λιβάνισμα που γίνεται από πολλούς αρθρογράφους, οι οποίοι, μέχρι παρεξηγήσεως, προσπαθούν να στοιχειοθετήσουν ή να εφεύρουν λόγους για τους οποίους πρέπει να μακροημερεύσει η συγκεκριμένη τρέχουσα κυβέρνηση και η νοοτροπία που την διέπει.

Ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος, φρόντισε, ευτυχώς, να αναδείξει και το άτοπο μιας τέτοιας λογικής, αλλά και τις ασυμβατότητες που υπάρχουν με την εν γένει λειτουργία της δημοκρατίας, όση από αυτή μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι μας έχει απομείνει σήμερα.

Μεταξύ των επιχειρημάτων που χρησιμοποιούνται για να στηριχθεί η επιμήκυνση της ζωής αυτής της κυβέρνησης, πέραν της περιόδου του συγκεκριμένου έργου και του σκοπού δημιουργίας της, είναι η μονότονη επανάληψη της αυτονόητης διαφοροποίησής της σε σχέση με ό,τι γνωρίζαμε από την «κακοποιημένη» κοινοβουλευτική δημοκρατία μας. Ότι δηλαδή, επικεφαλής της έχει τεθεί ένας σοβαρός, ακραιφνής τεχνοκράτης που προφανώς διαφέρει σημαντικά από τα πολιτικά πρότυπα που έχουμε συνηθίσει να βιώνουμε εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτό όμως είναι και το λογικό. Δεν αποτελεί κάποια έκπληξη, ούτε ορίζει μια νέα, φρέσκια οπτική επί των πολιτικών προσώπων και πρακτικών. Ο κ. Παπαδήμος, έσπευσε πολύ νωρίς να ξεκαθαρίσει, αναλαμβάνοντας χωρίς εκλογές τη διακυβέρνηση της χώρας, ότι δεν είναι πολιτικός. Στις πρώτες ομιλίες του στη Βουλή των Ελλήνων επιβεβαίωσε τη φήμη του, τη φήμη ενός διεθνώς αναγνωρισμένου τεχνοκράτη που έχει λαμπρές σπουδές και έχει βρεθεί σε κορυφαίες θέσεις σχετικά με το γνωστικό του αντικείμενο. Μέχρι εκεί.

Απέδειξε ότι η επιλογή του ήταν η ενδεδειγμένη γι’ αυτό που καλείται να κάνει αυτή η κυβέρνηση, έκανε μια επίδειξη της κατάρτισής του στη διαχείριση κρίσεων, εκφωνώντας την ομιλία του σε αψεγάδιαστο, σταθερό «ιαμβικό μέτρο» και πρωτίστως καταλάβαμε όλοι ότι είναι άνθρωπος που αντιμετωπίζει τα πράγματα με βάση λογιστικά reports, μάνατζμεντ projects, στοιχεία που γεμίζουν κελιά σε πίνακες, αυτό που λέμε … «τεχνοκρατικά». Μέχρι εκεί.

Έδειξε ένα ακόμη στοιχείο που έχουν όλοι οι τεχνοκράτες, την αυστηρή προσήλωση στον προϋπολογισμένο στόχο, ο οποίος θα είναι μετρήσιμος και θα μπορεί στο τέλος να παρασταθεί απλώς με έναν δείκτη, προερχόμενο από σύνθετους αλγορίθμους και συγκεκριμένες συναρτήσεις. Για τον ίδιο δεν υπάρχει αποπροσανατολισμός από την όποια πορεία. Το παν είναι να ακολουθηθεί το business plan και να επιτύχει. Είπαμε, ο δείκτης στο τέλος θα σηματοδοτήσει την επιτυχία ή την αποτυχία. Μέχρι εκεί.

Στις ομιλίες του, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν αναφέρθηκε σε τίποτα άλλο πέραν των οικονομικών στοιχείων και των οικονομικών μεγεθών. Ως τεχνοκράτης, δεν μπορεί να σταθμίσει στη ρότα του κοινωνικές μεταβλητές, δεν μπορεί να συμπεριλάβει στους υπολογισμούς την ψυχολογία και την καθημερινότητα των πολιτών. Αυτά άλλωστε δεν μπορούν να παρασταθούν με καμία συνάρτηση ή σταθερά !

Ταυτοχρόνως αντιμετωπίζει και ένα άλλο, σπουδαιότερο, πολιτικό αυτή τη φορά πρόβλημα. Έχει την ατυχία να περιστοιχίζεται, στην πλειοψηφία τους, σε αυτή την κυβέρνηση, από ανθρώπους που – αν και πολιτικοί – δεν μεταφέρουν την εμπειρία από την καθημερινότητα της υπόλοιπης κοινωνίας. Από ανθρώπους που δεν έχουν καθίσει ποτέ στην ουρά για να πληρώσουν λογαριασμούς, δεν έχουν αντιμετωπίσει το δαιδαλώδες σύστημα υγείας, δεν έχουν περάσει δέκα υπηρεσίες και είκοσι γραφεία για να πάρουν σφραγίδες για ένα έγγραφο. Δεν έχουν κανονίσει ραντεβού με υδραυλικό που να τους έχει στήσει δυο – τρεις φορές. Δεν έχουν χρειαστεί να παζαρέψουν την απόδειξη με τον συντηρητή του καυστήρα που τους λέει ότι η τιμή θα είναι μικρότερη χωρίς το ΦΠΑ.

Γι’ αυτό και τεχνοκρατική δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει. Γιατί επιζητά να βασίζεται σε αυστηρά «λογιστικά» δεδομένα. Γι’ αυτό είναι καλή η επιλογή του κ. Παπαδήμου γι’ αυτή την μεταβατική κυβέρνηση, μέχρι να γίνουν οι εκλογές και μέχρι εκεί. Συγκεκριμένα εκεί. Τεχνοκρατικό δεδομένο.


Η πολιτική δεν είναι μόδα

Μια πολιτεία δεν μπορούμε να τη μεταφράζουμε και να την ερμηνεύουμε μονοδιάστατα, βάσει των φωτεινών ενδείξεων ενός ηλεκτρονικού πίνακα χρηματιστηρίου ή με βάση τα αποτελέσματα σε ένα λογιστικό φύλλο του Excel, στην οθόνη ενός υπολογιστή.

Αυτά μπορούν κάλλιστα να είναι τα πιο χρήσιμα εργαλεία, οι πιο χρήσιμοι δείκτες για να υπολογίσουμε που πάει το πράγμα και τελικά να χαράξουμε πολιτική. Μπορούν να μας προσφέρουν κρίσιμα στοιχεία για να καταρτίσουμε ένα πλαίσιο προτεινόμενων πολιτικών, μπορούν να μας βοηθήσουν στη λήψη αποφάσεων. Από μόνα τους όμως δεν μπορούν ούτε να ονομαστούν «πολιτική», ούτε να αναδείξουν πολιτικές φυσιογνωμίες.

Η πολιτική δεν είναι απλώς μια μόδα που μπορούμε να πούμε ότι περνάει και αύριο θα φορεθούν νέα τεχνοκρατικά μοντέλα που προτείνει ο τάδε οίκος υψηλής ραπτικής, έχοντας το ρόλο του market leader. 

Οι πολίτες μιας πολιτείας δεν γίνεται να μένουν έξω από τη διαμόρφωση των πολιτικών συνθηκών, ακόμα και αν αυτές τείνουν να γίνονται ολέθριες και καταστροφικές. Δημοκρατία σημαίνει επιλογή, σημαίνει συμμετοχή, σημαίνει ευκαιρίες, σημαίνει συνδιαμόρφωση και παρέμβαση. Πολιτική είναι όλο το πακέτο, το οποίο περιλαμβάνει και τεχνοκρατικά στοιχεία. Η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία βρίσκεται σε κρίση γιατί πολλοί μετεξελίχθηκαν σε τεχνοκράτες της πολιτικής ξεχνώντας τους πολίτες έξω από την πόρτα τους και αφήνοντάς τους να συνομιλούν με γραμματείς και ιδιαίτερους.


Ο συνδυασμός είναι θεμιτός

Η προσωπική μου άποψη δεν έχει την αφοριστική τάση όσων ξιφουλκούν υπέρ μιας αμιγώς τεχνοκρατικής διακυβέρνησης του τόπου, που μάλιστα θα βρίσκεται στην εξουσία χωρίς να έχουν προηγηθεί εκλογικές διαδικασίες.

Αντιθέτως, πιστεύω ότι σήμερα παρά ποτέ, καταξιωμένοι τεχνοκράτες πρέπει να διεκδικήσουν τη συμμετοχή τους στα πολιτικά πράγματα. Τους έχουμε ανάγκη και ως κοινωνία, σε μια εποχή που βρίθει πολυπλοκότητας, σύνθετων παγκοσμιοποιημένων προβλημάτων, συνδυαστικών γεγονότων που επηρεάζουν τον πλανήτη, από τη μια έως την άλλη άκρη του.

Η γνώση και η εμπειρία τους είναι πολύτιμα συστατικά του νέου πολιτικού μείγματος που πρέπει να αναζητήσουμε για να απαντήσουμε στις προκλήσεις των καιρών και στα τεράστια προβλήματα των κοινωνιών. Άλλωστε, η αίσθηση που υπάρχει γενικώς είναι ότι ο κόσμος όλος βάλλεται από μια άριστα δομημένη και οργανωμένη ομάδα συμφερόντων. Για να βρεθούμε πιο μπροστά χρειαζόμαστε τεχνογνωσία και μέθοδο.

Συνεπώς, ο συνδυασμός των δυνάμεων είναι θεμιτός και εκεί αναζητείται η λύση. Και ιδεολογίες πρέπει να υπάρχουν και διαφορετικές προτάσεις και πλουραλισμός προσεγγίσεων. Η απάντηση πάντα βρίσκεται στο σωστό μείγμα και όχι μεμονωμένα, σε ένα συστατικό του.







Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.













Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com

0

21/11/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 17/11/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η τρέχουσα επικαιρότητα, η γενικευμένη κρίση που απλώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, η ανασφάλεια που επικρατεί στους πολίτες και στην Κορινθία, η συνεχής αύξηση της εγκληματικότητας, η σκληρή καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών, οι αδυναμίες της τεχνοκρατικής λύσης στην κυβέρνηση επί μακρόν, ο συγκεκριμένος σκοπός και το καθορισμένο έργο της κυβέρνησης Παπαδήμου, η κρίσιμη αναγκαιότητα της διεξαγωγής εκλογών, η υπεύθυνη στάση της ΝΔ και του Αντώνη Σαμαρά.


Δείτε το σχετικό video :



Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

0

15/11/11 - Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 12 Νοεμβρίου 2011, σελίδα 7 :

Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι

Τον Ιούνιο του 1991, η Ελλάδα συμπλήρωνε 10 χρόνια από την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (Ε.Ο.Κ.). Σε ομιλία του προς τους πρέσβεις των χωρών – μελών της ΕΟΚ, κατά τη διάρκεια επίσημου γεύματος προς τιμήν τους, ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής, έλεγε : "Aν η Kοινότης μεταβληθεί σε λέσχη πλουσίων το οξύ πρόβλημα Bορρά-Nότου, που υπάρχει σε παγκόσμια κλίμακα, θα γίνει και πρόβλημα στους κόλπους της ίδιας της Kοινότητας, με αποτέλεσμα να αμβλυνθεί, όπως είπα, η πολιτική και ψυχική συνοχή της.".

Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η Ευρώπη βρίσκεται σε ακριβώς αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι. Καλείται να δώσει πολιτικές και ουσιαστικές απαντήσεις, χωρίς εκβιασμούς, χωρίς πρόχειρες κορώνες, χωρίς ύφος ιερατείου, σε ένα πρόβλημα που τη διαπερνά και τη φέρνει αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη κρίση στο οικοδόμημά της.

Οι μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες που οραματίστηκαν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την περιέβαλαν με αρχές, αξίες και ιδανικά, είχαν νωρίς εντοπίσει τα διλλήματα που κάποια στιγμή θα αντιμετώπιζε αυτός ο ιστορικός κοινός σχηματισμός κρατών και λαών. Οι ενέργειές τους και τα βήματα που είχαν δρομολογήσει προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έδειχναν ότι ξεκάθαρος στόχος τους ήταν τα θέματα αυτά, πρώτον, να μην αντιμετωπιστούν απλώς ως λογιστικά προβλήματα και δεύτερον, να τεθούν ως προκλήσεις σε ηγεσίες ώριμες και συνυφασμένες με το ευρωπαϊκό ιδεώδες.

Σε καμία περίπτωση, πιστεύω, δεν φαντάστηκαν ότι αδυσώπητα διλήμματα, σαν αυτά που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη, θα μεταφέρονταν με τρόπους εκβιαστικούς, πρόχειρους και επικίνδυνους προς τους ίδιους τους λαούς, έτσι ώστε οι εκάστοτε ηγέτες να βγάζουν τους εαυτούς τους από το κάδρο των εξελίξεων και των μεγάλων αποφάσεων.

Δεν φαντάστηκαν όμως και ότι ο κόσμος ολόκληρος, κάποια στιγμή, θα γινόταν έρμαιο ή υποχείριο αδίστακτων κερδοσκόπων και των «προϊόντων» τους, που με το πέρασμα του χρόνου απέκτησαν διεστραμμένες εκφάνσεις όπως είναι το ποντάρισμα στην πιθανή χρεοκοπία μιας χώρας και η συνεχής κατάσταση πίεσης που βιώνουμε όλοι μας σήμερα από τους δείκτες και τα νούμερα ενός μαυροπίνακα.

Είμαι βέβαιος, ότι κανείς από τους ηγέτες που ξεκίνησαν το όραμα της Ευρώπης, δεν φαντάστηκαν ότι αυτό θα βαθμολογείτο και θα ετίθετο υπό αίρεση από κάποιους αλεπουδιάρηδες των διεθνών αγορών, βυθισμένους σε δερμάτινες πολυθρόνες, πίνοντας ουίσκι πολυτελείας, παρακολουθώντας δείκτες σε οθόνες, τριγυρισμένοι από τηλεφωνικές συσκευές και διάφορους εντολοδόχους αυλοκόλακες, έτοιμους να εκτελέσουν την επόμενη εντολή τοποθέτησης χρήματος στον παγκόσμιο τζόγο. Δεν φαντάστηκαν ότι η επιβίωση των λαών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα εξαρτάτο από ποσοστά επιτοκίων και επιθέσεις διεθνών μαυραγοριτών που λειτουργούν σε απόκοσμα και σκοτεινά μέρη του διεθνούς παρασκηνίου.

Αλλά, ακόμα και να τα είχαν φανταστεί όλα αυτά, πιστεύω ότι γι’ αυτό οραματίστηκαν και την Ε.Ε., έναν οργανισμό που θα προστάτευε τα κράτη – μέλη του, από αυτές ακριβώς τις στρεβλώσεις, από την εντροπία των διεθνών μεταπωλητών χρήματος.

Σε αυτό το σταυροδρόμι που βρίσκεται σήμερα, η Ευρώπη, μέσω των ηγετών της, όλων των ηγετών της, όχι μόνο των ισχυρών κρατών, καλείται να δώσει σαφείς και ισχυρές απαντήσεις σε όλους εκείνους που θέλουν να δουν, χαιρέκακα, τις ρητορείες τους να δικαιώνονται, όταν πολέμαγαν με ανεμόμυλους για να μη δημιουργηθεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.


Το κιβώτιο ταχυτήτων

Η συζήτηση που γίνεται στην πραγματικότητα στην Ευρώπη σήμερα, είναι αυτή που αναλύθηκε. Άσχετα με το αν προβάλλονται συνεχώς οι οικονομικές κρίσεις, η μια πίσω από την άλλη, και αυτό έχει τη σκοπιμότητά του, άσχετα με το αν η εικόνα που μεταδίδεται είναι ενός οργανισμού που λειτουργεί υπό καθεστώς τελεσιγράφων και συνδιαλέγεται με όρους ανοίγματος και κλεισίματος αγορών.

Η τελευταία «μόδα» στην κουβέντα είναι η δημιουργία ταχυτήτων εντός της Ε.Ε.. Τουλάχιστον δύο ταχύτητες θέλουν οι εμπνευστές αυτής της ιδέας που τορπιλίζει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στα θεμέλιά του. Τα δελτία ειδήσεων θέλουν τον Σαρκοζί να είναι ο πιονέρος μιας τέτοιας αντίληψης, αν και δεν είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό, ειδικά όταν είδα ότι μετά από αυτές τις δηλώσεις του, ξεκίνησε το γλέντι των αγορών και απέναντι στη δική του χώρα.

Δεν ξέρω πως το έχουν φανταστεί το πράγμα και οι Γάλλοι. Ίσως να μην έχουν καταλάβει ή να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Άλλωστε, είναι οι επόμενοι μετά την Ιταλία, σε αυτό το ντόμινο θανάτου που απειλεί την Ε.Ε.. Βαθειά ευρωπαϊστές οι Γάλλοι, έχουν χάσει το στόχο, πιστεύοντας ότι η Γερμανία θα τους φροντίσει κάτω από τα φτερά της.

Τι ταχύτητες είναι άραγε αυτές που έχουν εμπνευστεί ; Δεν καταλαβαίνουν ότι έτσι όπως πάνε τα πράγματα θα είναι η Γερμανία στη μια ταχύτητα και όλοι οι άλλοι στη δεύτερη ; Μάλλον έχουν βαλθεί να αποδείξουν ότι μετά από κάθε μεγάλη γενιά ηγετών, οι επόμενες που ακολουθούν, βαίνουν μειούμενες, αδυνατίζουν και εξασθενούν.


Ο Σαμαράς και η ιστορική ευθύνη της ΝΔ

Ο Αντώνης Σαμαράς αυτές τις ημέρες της μεγάλης, πολυσχιδούς κρίσης απέδειξε ότι είναι πολιτικός ευθύνης και εθνικής συνείδησης. Πατριώτης και ευρωπαϊστής, εκφραστής του κοινωνικού φιλελευθερισμού, χωρίς στεγανά και θέσφατα. Ήρθε αντιμέτωπος με τη μοίρα του ηγέτη μιας χώρας, χωρίς ο ίδιος να είναι Πρωθυπουργός της και αυτό κάτι λέει στην τρέχουσα συγκυρία.

Όρθωσε το ανάστημά του όλο αυτό το διάστημα και κράτησε το «όχι» του ζωντανό και δυναμικό, χωρίς να το αφυδατώσει. Και συνεχίζει να το κρατάει ισχυρό, γιατί ακριβώς οι κινήσεις του αναδεικνύουν τη διαφορετικότητα που έχει η δική του άρνηση από τη στείρα άρνηση της ξύλινης αριστεράς. Ο προσανατολισμός της ΝΔ δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από ευρωπαϊκός και τη στιγμή που έρχονται εξελίξεις και ανατροπές στις πολιτικές συμπεριφορές και στους τρόπους αντιμετώπισης, η Ελλάδα δεν μπορούσε να βρισκόταν σε κατάσταση Αλβανίας του Χότζα. Η ΝΔ άλλωστε, δεν είναι ΚΚΕ.

Ζήτησε και επέτυχε, διακοπή της πολιτικής εξόντωσης της μικρομεσαίας ελληνικής τάξης, εθνική ανασύνταξη, πολιτική αναδιοργάνωση, ισορροπία στο εγχώριο περιβάλλον, επανεξέταση οικονομικού προσανατολισμού με άξονα την ανάπτυξη, απομάκρυνση ενός ολέθριου πρωθυπουργού που κόντεψε σε μια νύχτα να διαλύσει όλη την Ευρώπη, και τέλος, μεταβατική κυβέρνηση που θα οδηγήσει σε εκλογές για να μιλήσει επί του πρακτέου ο ελληνικός λαός και όχι επί ενός εγκληματικού διλήμματος.

Δεν είναι και λίγα αυτά και μάλιστα από τη θέση της αντιπολίτευσης ! Αν η Ευρώπη συνεχίσει με την ίδια νοοτροπία, ας μην ανησυχούν μερικοί, το «όχι» θα αποκτήσει μεγαλύτερη αξία και νόημα και θα είναι ενταγμένο σε μια ευρύτερη ευρωπαϊκή συνισταμένη. Όχι απομονωμένο, σπασμωδικό, στείρο και καταστροφικό. Οι προκλήσεις είναι μπροστά μας. Τα μεγάλα και ιστορικά «ΟΧΙ» δεν λέγονται από τον πάγκο.










Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd,
εδώ.







 



Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com


 

0

14/11/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 10/11/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, οι αποφάσεις για τη δημιουργία μεταβατικής κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο, το ολέθριο λάθος του δημοψηφίσματος που οδήγησε τη χώρα σε ουσιαστική ακυβερνησία και κρίση στον ευρωπαϊκό της προσανατολισμό, το καθολικό αίτημα για διεξαγωγή εκλογών, η υπεύθυνη στάση της ΝΔ και του Αντώνη Σαμαρά.


Δείτε το σχετικό video :





Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

 

0

8/11/11 - Εκπομπή "Η Πελοπόννησος σήμερα" - 3/11/2011

Στην εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" του Σ. Μασούρη, στο TV Super, φιλοξενήθηκε την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011, ο Β.Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ και μέλος της ΝΟ.Δ.Ε. ΝΔ Κορινθίας.

Κύρια θέματα η επικαιρότητα, το εγκληματικό εγχείρημα της μπλόφας του Παπανδρέου με το δημοψήφισμα, ο στυγνός εκβιασμός προς τους πολίτες και τις πολιτικές δυνάμεις, το αδιέξοδο σχετικά με τη σχέση της Ελλάδας και του ευρώ στο οποίο την οδήγησε, οι απίστευτες παλινωδίες εντός ΠΑΣΟΚ, οι εκλογές και η ψήφος εμπιστοσύνης που ζήτησε από τον εαυτό του.

Μαζί στη συζήτηση ο κ. Παπαδημητρίου από το ΚΚΕ, ο κ. Ψιλογιαννόπουλος από το ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Στεφανόπουλος, Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου με το συνδυασμό του κ. Τατούλη.


Δείτε το σχετικό video :




Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

0

7/11/11 - Από πότε οι εκλογές είναι «αδιέξοδο» ;

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 5 Νοεμβρίου 2011, σελίδα 7 :

Από πότε οι εκλογές είναι «αδιέξοδο» ;

Ίσως το πιο «ξύλινο» τσιτάτο που συχνά λέγεται, όταν μια πολιτική κουβέντα τελματώνεται, ήταν – μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον – το «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», φράση η οποία ευθέως παραπέμπει σε εκλογές, στην «αλάνθαστη κρίση του λαού».

Τα τελευταία 24ωρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μιας παράταξης που λαϊκίστικα, εικονικά σε όλη την ιστορία της έφερνε τον «λαό στην εξουσία» και ωρυόταν για τον «κυρίαρχο λαό», διαρρηγνύει τα ιμάτιά της προκειμένου να μην γίνουν εκλογές στη χώρα. Με αλλεπάλληλους εκβιασμούς, με τερατώδη ψεύδη και με επικλήσεις – δυστυχώς – σε ολοκληρωτισμούς, παλεύει να αποδείξει λυσσωδώς ότι οι εκλογές θα καταστρέψουν τη χώρα και ότι εν τέλει είναι αδιέξοδες.

«Δημοκρατικές ασκήσεις» και «πολυτέλεια» τις χαρακτήρισε ο κ. Μπεγλίτης, ο οποίος, σε ένα προσωπικό ρεσιτάλ κυβερνητικής ασυδοσίας, έσπευσε να ξηλώσει και να αντικαταστήσει όλη την ηγεσία του Ελληνικού Στρατού, κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης κρίσης – μέχρι την επόμενη – της κυβέρνησης στην οποία ανήκει. Με μια πομπώδη κίνηση μοναρχικού και ηγεμονικού τύπου, την ώρα που η ίδια η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και πλειάδα Υπουργών αμφισβητούσαν τον Πρωθυπουργό της χώρας, την ώρα που ο ίδιος ο Παπανδρέου έθετε θέμα εμπιστοσύνης στον εαυτό του, ο ΥΕΘΑ άλλαζε τις κορυφές του Ε.Σ..

Την ώρα που τα διεθνή μέσα μιλούσαν για ακυβερνησία στην Ελλάδα, την ώρα που ο ίδιος ο Παπανδρέου έθετε σε άμεσο κίνδυνο (που δεν έχει αποφευχθεί ακόμα) την αυτονόητη ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας, την ώρα που η χώρα βρισκόταν σε κυβερνητική κρίση, ο κ. Μπεγλίτης απορύθμιζε ταυτόχρονα και το στράτευμα, δίνοντας μάλιστα, σε συνδυασμό με διάφορα «παραπολιτικά» που κυκλοφορούσαν, την εντύπωση ότι στη χώρα ετοιμαζόταν στρατιωτικό πραξικόπημα, το οποίο «κατόπιν ενεργειών του» και «μετά από προσωπική του πρωτοβουλία» απέτρεψε. Ευτυχώς που δεν είδαμε και δελτία τύπου άλλων βουλευτών της Κορινθίας να διεκδικούν την πρωτοβουλία αυτή, όπως συνήθως συμβαίνει.

Οι σχεδιασμοί αυτών των ανθρώπων που σήμερα κυβερνούν την Ελλάδα, ξεπερνούν τελικά ακόμα και την άποψη που τους θέλει να λειτουργούν κάτω από μια συντεταγμένη στρατηγική «τριπλής παραλλαγής», «1-2-Χ» σε όρους ΠΡΟ-ΠΟ. Γιατί τέτοιου είδους σχεδιασμοί απαιτούν άρτια εκπαιδευμένο, εξειδικευμένο προσωπικό, απαιτούν πολύμηνη προετοιμασία, ειδική εξασφάλιση συνθηκών εφαρμογής και εν τέλει χρειάζονται οι σωστοί άνθρωποι, στις σωστές θέσεις για να αποφευχθεί ο όποιος μοιραίος ή άτσαλος χειρισμός.

Δεν εξηγείται αλλιώς η άνεση με την οποία εμφανίστηκε ο Πρωθυπουργός στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα μετά από αυτή την «ανισσόροπη» αλληλουχία γεγονότων. Και το έχουμε ξαναδεί αυτό. Σα να μη συνέβη τίποτα, εμφανίστηκε ενώπιον των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, έκανε μια ομιλία – υγιεινό περίπατο και αποσύρθηκε στα ιδιαίτερά του για να ξεκουραστεί και να συνεχίσει αργότερα την αγόρευσή του στη Βουλή.

Ποιοι είναι τελικά αυτοί που απεργάζονται, εφαρμόζουν και εξασφαλίζουν τις συνθήκες για να συμβαίνουν όλα αυτά και να περνάνε στο «ντούκου» ; Ποιοι είναι αυτοί που έχουν στήσει έναν ολόκληρο μηχανισμό φερέφωνων που αμέσως μετά από κάθε ανάλογη κατάσταση, κρώζουν, πετάνε στάχτη και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες έτσι ώστε να ξεχνιούνται τα όποια προηγηθέντα ;

Από πότε οι εκλογές σε μια δημοκρατική χώρα, εκλογές που ζητά καθολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας, αποτελούν αδιέξοδο ; Γιατί έγιναν σε άλλες χώρες που μπήκαν στο ΔΝΤ και δεν γίνονται στη δική μας ; Τι περιμένουν να ολοκληρωθεί ; Τι επιταγή πρέπει να εκτελεστεί ; Ποιοι φοβούνται τελικά το τι θα βρεθεί στα συρτάρια των Υπουργείων και στις αλληλογραφίες των επιτελείων ; 


Το πολιτικό έγκλημα

Δυστυχώς η οικονομική κρίση της χώρας, μας κάνει να προσπερνάμε ζητήματα που υπό κανονικές συνθήκες θα συζητούσαμε ενδελεχώς, θα αναλύαμε επισταμένα και που οπωσδήποτε θα γεννούσαν σφοδρές αντιδράσεις. Η συνεχής επίκληση των τραγικών οικονομικών αδιεξόδων μας έχει κάνει όλους να αναισθητοποιούμαστε, εν μέρει, απέναντι σε μια σωρεία πολύ σοβαρών θεμάτων και κυρίως απέναντι στη διαστρέβλωση εννοιών όπως είναι η επιλογή, η πολιτική θέση, η άποψη και – φευ – η ίδια η δημοκρατία.

Διανύουμε μια περίοδο «εκπαίδευσης» του ελληνικού λαού σε φαιδρές πρακτικές, στάσεις και συμπεριφορές. Όπως για δεκαετίες η παράταξη του ΠΑΣΟΚ γαλούχησε τους Έλληνες στη λογική της ήσσονος προσπάθειας, τους έθισε στη διαβίωση με δανεικά, εξαΰλωσε κάθε έννοια πειθαρχίας, ιεραρχίας, σεβασμού προς τους θεσμούς, δίδαξε την ισοπέδωση και τη λογική του «όλοι θα παίρνουν τα ίδια γιατί αυτό είναι κοινωνική πολιτική», έτσι και τώρα επιχειρεί την ολοκλήρωση του εγκλήματος.

Εθίζει τους Έλληνες στο να θεωρούν ως αποδεκτή διαδικασία επιλογής έναν ωμό εκβιασμό. Μαθαίνουν τον Έλληνα να αποδέχεται ως φυσιολογικό ένα ερώτημα του τύπου «να σου κόψω το χέρι ή το πόδι ;» και πανηγυρίζουν βλακωδώς, υποστηρίζοντας ότι αυτό είναι επιτομή της δημοκρατικής έκφρασης ενός λαού. Εύχομαι οι Έλληνες να αντισταθούν αυτή τη φορά και να μη χωνέψουν στην πολιτική τους κρίση τέτοιου είδους ανώμαλες σκέψεις.


Στο χείλος του γκρεμού

Η αλήθεια είναι ότι έχουμε γλιστρήσει από το χείλος του γκρεμού μετά από μια αντεθνική σπρωξιά που μας έδωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας. Τραγική ειρωνεία της συγκυρίας είναι ότι ο ίδιος θεωρεί ότι λειτούργησε πατριωτικά, γνωρίζοντας ότι κατέστησε το δικό του εσωκομματικό πρόβλημα, ως πρόβλημα όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και του πλανήτη.

Είναι ο Πρωθυπουργός που στην πιο δύσκολη στιγμή της πατρίδας, εκεί που την έφερε ο ίδιος ακόμη μια φορά, επέλεξε να καταθέσει πρόταση μομφής στον ίδιο του τον εαυτό, έβαλε την κοινοβουλευτική του ομάδα να του δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, την ώρα που βουλευτές και υπουργοί ζητούν προαπαιτούμενα και θέτουν όρους προκειμένου να τον στηρίξουν για να φύγει.

Τέτοιο παραλογισμό δεν είχαμε ξαναζήσει. Να ζητάει δηλαδή ένας Πρωθυπουργός ψήφο εμπιστοσύνης για να αποχωρήσει από την Πρωθυπουργία. Το έχω ξαναγράψει ότι οι άνθρωποι δεν παίζονται και γι’ αυτό πολλές φορές το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να τους παρακολουθήσει.

Είναι τόσο αβυσσαλέα αυτά που απεργάζονται, που ένας νορμάλ νους δεν μπορεί να τα ακολουθήσει. Δημιουργούν προβλήματα μέσα στη μήτρα τους, τρώγονται με τον πλακούντα τους, κυοφορούν όλες τις εσωκομματικές τους αντιθέσεις και στο τέλος γεννάνε μια επανέκδοση του ίδιου είδους. Η Γενετική από εδώ και στο εξής έχει το λόγο …












Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.











Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com

0

4/11/11 - Σχετικά με τον εκβιασμό Παπανδρέου

Απόσπασμα από την τηλεοπτική εκπομπή "Η Πελοπόννησος Σήμερα" στο ΤV Super, της Πέμπτης 3 Νοεμβρίου, σχετικά με τα όσα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες ώρες, μετά από τον ιταμό εκβιασμό του κ. Παπανδρέου σχετικά με την πρόθεσή του για ένα θολό δημοψήφισμα, που φέρνει τη χώρα σε αίρεση της ευρωπαϊκής της προοπτικής, την Ευρώπη συνολικά σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση και το ευρώ στα πρόθυρα κατάρρευσης.


Το δυστύχημα είναι ότι αυτή η Κυβέρνηση "παιδεύει" τους νέους ανθρώπους να θεωρούν ως επιλογική διαδικασία έναν στυγνό εκβιασμό, ότι αντιμετωπίζει την κοινωνία ως έναν εξαθλιωμένο δανειζόμενο που είναι διατεθειμένος να δεχθεί το οτιδήποτε προκειμένου να μην του πάρουν το σπίτι και ότι εισάγει στην πολιτική ζωή του τόπου εγκληματικά διλήμματα μόνο και μόνο για να περισώσει την αμφισβητούμενη, από τους ίδιους τους βουλευτές της, υπόστασή της.


Δείτε το βίντεο :



Βασίλειος Μπαλάφας
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας


0

1/11/11 - Την ... κουρέψαμε !

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 29 Οκτωβρίου 2011, σελίδα 7 :

Την … κουρέψαμε !

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχει «κλείσει» ακόμα το ύψος του «κουρέματος» του ελληνικού χρέους και έχω την αίσθηση ότι το τελικό ποσοστό θα παίζεται και μετά την Κυριακή, μέρα κατά την οποία υποτίθεται ότι πρέπει να έχει αποφασιστεί όλο το πακέτο για την Ελλάδα.

Αυτά που γνωρίζουμε σίγουρα είναι ότι το ποσοστό θα κινηθεί άνω του 50 %, ότι η χώρα θα μπει σε μια πολύ μακρά περίοδο αυστηρής επιτήρησης ή επιτροπείας ή κηδεμονίας ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το, ότι η έξοδος στις αγορές θα αποτελεί άφταστο στόχο τουλάχιστον μέχρι το 2021, ότι η ύφεση θα συνεχιστεί αρκετά ακόμα, ότι το εργασιακό περιβάλλον θα αποκτήσει ακόμα πιο τραχείς συνθήκες και ότι μισθοί και συντάξεις θα κατέβουν ακόμη περισσότερο.

Προσωπική μου πεποίθηση είναι ότι τα παραπάνω συνιστούν απλώς παράπλευρες απώλειες ή λογικές συνέπειες όσων συμβαίνουν. Υπάρχουν δύο τουλάχιστον γεγονότα, αυτή τη στιγμή, που αποτελούν τους βραχίονες μιας μέγγενης που δύσκολα η χώρα και οι πολίτες της θα κατορθώσουν να αντέξουν σε βάθος χρόνου.

Γεγονός πρώτο. Από την υπογραφή ήδη του πρώτου μνημονίου – επίτηδες γράφω «υπογραφή» γιατί ουδέποτε ψηφίστηκε – οι ρήτρες που μπήκαν στη χώρα, της απαγόρευαν να συνάψει οποιαδήποτε δανειακή συμφωνία με χώρες εκτός των μνημονιακώς συμβαλλομένων, ακόμα και αν αυτή η συμφωνία αρκούσε για να ξεχρεώσει ολόκληρο το χρέος της. Αυτό πια ισχύει καθολικά και παγκοσμίως, μιας και ο μηχανισμός του EFSF, πλέον εμπλέκει και χώρες εκτός Ε.Ε., όπως οι περίφημες BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική).

Αν υποθέσουμε ότι βρισκόταν αύριο ένας «τρελός» Πρωθυπουργός που θα ήθελε να απαλλάξει τη χώρα από τα νέα της «δεσμά», μέσω κάποιου «σωτήριου» δανείου, θα έπρεπε να ανακαλύψει εξωγήινη ζωή, να επικοινωνήσει μαζί της, να διαπιστώσει ότι είναι συνεννοήσιμη, να εξασφαλίσει ότι έχει «λεφτά» και να την προσεδαφίσει στην Ελλάδα, αφού πρώτα πείσει τους παγκόσμιους – πια – εταίρους μας, να καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης του χρέους μας μαζί της. Βέβαια, δεν μπορώ να αποκλείσω το σενάριο ότι ακόμα και αν επιτυγχάνονταν αυτά, στο τέλος δεν θα τα έβρισκαν όλοι αυτοί μεταξύ τους, βγαίνοντας αγκαλιασμένοι από κάποια αίθουσα συνεδριάσεων και ανακοινώνοντας μια διαγαλαξιακή συμφωνία που θα έστελνε τον «τρελό» Πρωθυπουργό να βρει δανειστές σε κάποιο παράλληλο σύμπαν, αφού πρώτα έλυνε τους γρίφους του χωροχρόνου. 

Γεγονός δεύτερο. Είναι προφανές ότι σε μια χώρα αποκλεισμένη από πηγές δανεισμού ή μεσοπρόθεσμης ρευστότητας, τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει εκτός ενός συγκεκριμένου κύκλου. Ο κύκλος έχει ήδη σχεδιαστεί στο πάτωμα με κιμωλία. Τα λεφτά που θα μπαίνουν στη χώρα θα είναι συγκεκριμένα, θα εκταμιεύονται κατά τακτά, βραχεία, χρονικά διαστήματα και όλοι εμείς μαζί θα προσπαθούμε να γυρνάμε μεταξύ μας αυτά τα λεφτά μέχρι να έρθουν τα επόμενα. Η αποταμίευση θα αποτελεί κάτι το ανήκουστο, ομοίως και οι μακρόπνοοι σχεδιασμοί, τουλάχιστον για τους ιδιώτες και τους καθαρά ντόπιους επιχειρηματίες.

Θα έχουμε δηλαδή μια καθαρά «ανταλλακτική» οικονομία, στην οποία αντί να συναλλασσόμαστε με «φασόλια», «μάρκες» ή «μαυρομάτικα», θα μας δίνουν προσημειωμένα χαρτονομίσματα ευρώ, έτσι για να νομίζουμε ότι δεν μας έβγαλαν απέξω.

Αυτή είναι η αλήθεια. Κοινώς, την … κουρέψαμε και όλα τα υπόλοιπα σχετικά με τις εκτιμήσεις και τις αναλύσεις των αναμενόμενων αποφάσεων και ανακοινώσεων είναι για να τα κουβεντιάζουμε μεταξύ μας, σε «εικονικές» συζητήσεις, μιας «εικονικής» πραγματικότητας και τελικά μιας «εικονικής» ελεύθερης οικονομίας. Όχι ότι τώρα είμαστε και πολύ καλύτερα από αυτό. Απλά τώρα θα μας το επιβάλλουν οι «απέξω» και θα μας κακοφανεί. 


Το πρωτογενές πλεόνασμα

Πολλή κουβέντα γίνεται για τα «πρωτογενή πλεονάσματα» που ευαγγελίζονται οι κυβερνητικοί. Δεν θέλω να είμαι συλλήβδην ισοπεδωτικός. Πιστεύω απλώς ότι ορισμένοι δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς σημαίνουν όσα συμβαίνουν. Και πώς να καταλάβουν άλλωστε, όταν ήταν εκείνοι που χειροκροτούσαν όρθιοι όταν τους ανακοινωνόταν ότι οι μνημονιακές συμβάσεις δεν θα περνάνε από τη Βουλή, που ζητωκραύγαζαν όταν τους έλεγαν για τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, που ουσιαστικά ήταν ο προπομπός της σημερινής εξέλιξης, που κόντευαν να κατουρηθούν από τη χαρά τους όταν ψήφιζαν το πολυνομοσχέδιο, για το οποίο καιρό πριν ο Πρωθυπουργός και ο Πρωθυπουργεύων διαβεβαίωναν επιστολικώς τη Λαγκάρντ ότι θα ψηφιζόταν πανηγυρικά σε όλα του τα άρθρα.

Την εικόνα τριών – τεσσάρων βουλευτών δε, της κυβερνώσας παράταξης, εις εξ αυτών από την Κορινθία, να διαγωνίζονται στο ποιος χειροκροτεί πιο δυνατά, παλεύοντας να συναντήσουν τη ματιά του Πρωθυπουργού, την ώρα που τους ανακοίνωνε ότι η 21η Ιουλίου απέθανε και πάμε για κάτι μεγαλύτερο, δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Θα τη θυμάμαι και θα τη θυμίζω σε κάθε ευκαιρία.

Σε μια χώρα λοιπόν με συγκεκριμένο κύκλο και πεπερασμένη ροή χρήματος, με ολοσχερώς εξωτερικούς επενδυτικούς παράγοντες, για το διάστημα ισχύος των νέων συμφωνιών, το πλεόνασμα μπορεί να προέλθει μόνο από «οικονομία» στα εισοδήματα των πολιτών και τις όποιες παροχές. Είπαμε, τα λεφτά θα είναι συγκεκριμένα και θα τα «γυρνάμε» μεταξύ μας. Οπότε … Δεν θέλει και πολύ μυαλό. Κάντε τώρα μια τηλεδιάσκεψη με τον Πρωθυπουργό.


Περί δημοκρατίας

Αν όλα αυτά ισχύσουν και αποτελέσουν το πλαίσιο της λειτουργίας της πατρίδας μας, αντιλαμβάνεστε ότι το να συζητάμε για «δημοκρατία» θα είναι κάτι σαν τραγική ειρωνεία.
Όταν γράφω «δημοκρατία», δεν εννοώ ότι θα μας περιμένουν σε τίποτα γωνίες καμιόνια με προτεταμένα τυφέκια και χειροπέδες, ούτε ότι δεν θα μπορούμε να γράφουμε, να μιλάμε, να λέμε την άποψή μας ή ακόμα και να βρίζουμε τους όποιους ο καθένας θεωρεί υπεύθυνους για το απεχθές χάλι μας.

Εννοώ τη «δημοκρατία» έτσι όπως την εννοούμε σήμερα. Με την έννοια της ανάδειξης αιρετών εκπροσώπων που έχουν μικρότερη ή μεγαλύτερη εξουσία, που μπορούν να παίρνουν αποφάσεις για διάφορα θέματα, που ενδεχομένως μπορούμε να τους περιμένουμε έξω από τον Άγιο Δημήτριο για να τους ρίξουμε μερικά μπινελίκια. Που μπορούμε – αυτή τη στιγμή – υπό μια ιδανική θεώρηση, να διεκδικήσουμε ο καθένας μας την ανάδειξή μας σε μια τέτοια θέση.

Εντάξει … Με όλα αυτά που φαίνεται να έχουν συμφωνηθεί, θα αναδειχθεί μια «κάστα» επίλεκτων εγχώριων «τζιτζιφιόγκων» και «φούφουτων» που θα νομίζουν ότι κυβερνάνε και θα επιτραπεί και ένας ελεγχόμενος αριθμός «αντιδραστικών» που θα μαλώνουν με τους προηγούμενους, έτσι ώστε οι original διαχειριστές να κάνουν ήσυχοι τη δουλειά τους, όπως επιζητούν σήμερα κάποιοι Υπουργοί μας. Μπράβο βρε ! Και του χρόνου φουντούνια !





  




Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd,
εδώ.










Βασίλειος Μπαλάφας

Μέλος Π.Ε. Ν.Δ.

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.com