24/8/11 - Η συναίνεση με ένα παράδειγμα

Σε περίπου ένα μήνα συμπληρώνονται δύο χρόνια από την ανάληψη της ηγεσίας του από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το διάστημα είναι ικανό για να μελετήσει κανείς τα όσα έχουν γίνει από τον Οκτώβριο του 2009, αλλά και για να αντιμετωπίσει με νηφαλιότητα την περίοδο προ των τελευταίων εθνικών εκλογών.

Φυσικά δεν θα είχε κανένα νόημα να αναλωθούμε σε κριτική σχετικά με το περίφημο πρόγραμμα των "100 ημερών" ή στις πομπώδεις εξαγγελίες περί επανακρατικοποίησης του ΟΤΕ, της Ολυμπιακής κτλ.

Αξίζει όμως να δούμε, λαμβάνοντας υπόψη και τη γενικότερη συγκυρία, τη μεταβολή στάσεων και θέσεων μέσα σε λίγα μόλις χρόνια επί ίδιων ή παρόμοιων ζητημάτων. Εκεί βρίσκεται κατά την ταπεινή μου γνώμη και ο πυρήνας της πολιτικής, στις θέσεις που εκφράζονται και με ποιον τρόπο υπηρετούνται όταν διαπερνά η ίδια μονάδα τα δύο στάδια, της αντιπολίτευσης και της συμπολίτευσης.

Ως βάση θα χρησιμοποιηθεί το παράδειγμα της Ολυμπιακής, μέσα από το οποίο θα εξεταστεί ένα θεμελιώδες ζήτημα που απασχολεί την τελευταία τουλάχιστον 20ετία την πολιτική ζωή του τόπου, το ζήτημα της συναίνεσης των πολιτικών δυνάμεων. Η διαδικασία της απεμπλοκής του Ελληνικού δημοσίου από την Ολυμπιακή μπορεί να θεωρηθεί πια, ένα θετικό δείγμα ιδιωτικοποίησης που έχει γίνει τελευταία στη χώρα. Αυτό άλλωστε βεβαίωνε και το Νοέμβριο του 2008, ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Antonio Tajani, δηλώνοντας ότι η πρακτική που ακολουθήθηκε θα αποτελούσε το μοντέλο για παρόμοιες διαδικασίες όπως με τα ναυπηγεία του Γκτανσκ στην Πολωνία και την ιταλική αεροπορική εταιρεία, Alitalia. Οι αντιδράσεις της τότε αντιπολίτευσης (και σημερινής κυβέρνησης) υπήρξαν θυελλώδεις μέχρι σημείου που προεκλογικά υποσχόταν την επαναγορά της εταιρείας από το Ελληνικό δημόσιο.

Κάνοντας μια σύντομη σταχυολόγηση πρόσφατων δηλώσεων σχετικά με τις αποκρατικοποιήσεις και τη συναίνεση αξίζει να σταθούμε στα εξής :

Π.Μπεγλίτης (5/7/2011) : "Πιστεύω ότι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε τώρα είναι η ευρύτερη εθνική συνεννόηση. Γι’ αυτό καλούμε όλα τα πολιτικά κόμματα, ασφαλώς και τη Νέα Δημοκρατία, ακόμα και αυτή τη στιγμή, να δουλέψουμε μαζί, να διαπραγματευτούμε μαζί."

Π.Μπεγλίτης (4/7/2011) : "Χάσαμε χρόνο δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε άλλο χρόνο. Πρέπει να εξετάσουμε συντεταγμένα τη διαδικασία της αξιοποίησης της ιδιωτικής περιουσίας, του Δημοσίου και τη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων."

Π.Μπεγλίτης για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά (3/10/2010) : "Σε αυτές τις συνθήκες η μόνη ρεαλιστική λύση ήταν αυτή στην οποία συμφωνήσαμε, απεμπλέκοντας τη χώρα από τις σωρευμένες επιβαρύνσεις του παρελθόντος, με τους καλλίτερους δυνατούς όρους και προϋποθέσεις για το μέλλον του ναυπηγοεπισκευαστικού τομέα."

Το περιεχόμενο των τριών αυτών δηλώσεων έχει δομικές ομοιότητες με τις συνθήκες που επικρατούσαν στην περίπτωση της Ολυμπιακής, τόσο σε επίπεδο οικονομικών παραλληλισμών, όσο και σε επίπεδο απαίτησης συναινετικών δράσεων.

Θυμηθείτε ότι προ της ρύθμισης, η Ολυμπιακή ήταν η μόνη αεροπορική εταιρία στην Ε.Ε. που ανήκε 100% στο κράτος, η μόνη που αντιμετώπιζε τόσα πολλά προβλήματα με την Ε.Ε. για παράνομες κρατικές ενισχύσεις, δημιουργούσε έλλειμμα 1 εκατ. ευρώ την ημέρα και παρουσίαζε συσσωρευμένες ζημιές πάνω από 2,6 δις. Από το 1994 μέχρι τότε, η Ε.Ε. είχε εκδώσει τέσσερις αρνητικές αποφάσεις εναντίον της Ολυμπιακής για τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις. Το 1994 οι φορολογούμενοι επωμίστηκαν πάνω από € 2 δισ για να εξυγιανθεί η εταιρία, το 2002 η Ο.Α. κλήθηκε να επιστρέψει παράνομες κρατικές ενισχύσεις ύψους € 160 εκατ. για το διάστημα 1994 -2002. Το 2005 η Ε.Ε. θεώρησε «διάδοχο» το νέο σχήμα του 2003 και επιβάρυνε τη νέα εταιρία με € 360 εκατ χρέη της παλιάς Ολυμπιακής. Κλήθηκε επίσης να επιστρέψει νέες ενισχύσεις ύψους € 540 εκατ για την περίοδο 2002 -2004. Το 2008 η Ε.Ε. ζήτησε την επιστροφή παράνομων κρατικών ενισχύσεων ύψους € 850 εκατ τουλάχιστον.

Να σημειωθεί επίσης ότι η τελική λύση πέρα από το ότι καθιστούσε και πάλι την εταιρεία ελκυστική σε επενδυτές, προσέφερε πλήρη κατοχύρωση των εργαζομένων, με ειδικό νόμο για ενίσχυση του συνταξιοδοτικού τους από ένα αριθμό ενσήμων και παραπάνω και με μεταφορά σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου. Όλοι οι εργαζόμενοι καλύπτονταν απολύτως, χωρίς μείωση του εισοδήματός τους και εφόσον το επιθυμούσαν μπορούσαν να δουλέψουν, κάνοντας ατομικές συμβάσεις, είτε στη νέα Ολυμπιακή είτε σε άλλες αεροπορικές εταιρείες.

Επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένες δηλώσεις του κ. Μπεγλίτη, γιατί πρόκειται για έναν πολιτικό που έχει περάσει και από τα έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την περίοδο μάλιστα που η τότε Κυβέρνηση προσπαθούσε να βρει λύση στον πολυετή γρίφο της Ολυμπιακής.

Τα πρακτικά του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το Σεπτέμβριο του 2005 είναι αποκαλυπτικά. Τότε, ο κ. Σιφουνάκης και ο κ. Μπεγλίτης, ευρωβουλευτές αμφότεροι, κατέθεταν ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δυναμιτίζοντας ουσιαστικά τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να καταστήσει αφενός την εταιρεία βιώσιμη, ώστε να μην κλείσει και να μπορέσει να αποκρατικοποιηθεί βρίσκοντας αγοραστή και αφετέρου να απεμπλέξει το Ελληνικό δημόσιο από τις δαπανηρές επιστροφές των ενισχύσεων των προηγούμενων ετών.

Είναι χαρακτηριστική η απάντηση του κ. Barrot στην ερώτηση "Σε ποιές συγκεκριμένες ενέργειες προχώρησε η ελληνική κυβέρνηση τους 3 τελευταίους μήνες προς την πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής;", ερώτηση που ουσιαστικά εμφάνιζε, προ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την κυβέρνηση ως αναξιόπιστη και αμελή. Απαντά ο κ. Barrot ότι "Η Ελλάδα ενημέρωσε την Επιτροπή για τις εξελίξεις των διαδικασιών ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Ενημέρωσε επίσης την Επιτροπή για την πρόθεσή της να συμμορφωθεί με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 12ης Μαΐου 2005 στην υπόθεση C-415/03 (Επιτροπή κατά Ελλάδας), όσον αφορά την παράλειψη της Ελλάδας να εφαρμόσει την αρνητική απόφαση της Επιτροπής του Δεκεμβρίου 2002 για τις κρατικές ενισχύσεις που αφορούν την Ολυμπιακή Αεροπορία.", ενώ στη συνέχεια σημειώνει και ότι "οι ελληνικές αρχές υπέβαλαν σχέδιο μνημονίου συμφωνίας και σχέδιο συμφωνίας αγοράς μετοχών για την πώληση των Ολυμπιακών Αερογραμμών.".

Επειδή - στη συγκεκριμένη υπόθεση - ο Οκτώβριος είναι σημαδιακός, η οριστική λύση για την Ολυμπιακή και η έναρξη των δραστηριοτήτων της νέας εταιρείας υπό ιδιωτικό καθεστώς, έλαβαν χώρα και επισήμως την 1η Οκτωβρίου 2009.

Μετά από μια συνεχή προσπάθεια, η ελληνική κυβέρνηση επιτύγχανε ουσιαστικά την πλήρη εξυγίανση της εταιρείας, την εξασφάλιση των εργαζομένων και την απεμπλοκή του δημοσίου από τις "αστρονομικές" επιβαρύνσεις. Καθ' όλη τη διάρκεια όλων αυτών των ενεργειών οι οποίες εξελίσσονταν εν μέσω συνεχών καταδικαστικών αποφάσεων για την Ελλάδα, η τότε αντιπολίτευση διύλιζε τον κώνωπα προσπαθώντας να εκθέσει την Κυβέρνηση και να εγείρει ερωτηματικά για τις προθέσεις της, σε ευρωπαϊκό μάλιστα επίπεδο. Λίγα χρόνια αργότερα, θα κατανοούσε το "χάσιμο χρόνου" και την ανάγκη "απεμπλοκής της χώρας από τις σωρευμένες επιβαρύνσεις του παρελθόντος".

Αν όλα αυτά σας φαίνονται "ψιλά" γράμματα, δείτε και τις δηλώσεις άλλων σημερινών κυβερνητικών πρωταγωνιστών, από εκείνη την περίοδο :

3 Δεκεμβρίου 2007 : Σύμφωνα με τον κ. Ραγκούση, ο Γ.Παπανδρέου τόνισε: «μαζί με τον ελληνικό λαό, δεν θα επιτρέψουμε, ούτε τη διάλυση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, ούτε τη διάλυση της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, αλλά ούτε και τη διάλυση της Ολυμπιακής. Για το ΠΑΣΟΚ, τώρα είναι η ώρα των πολιτών, όλων των πολιτών, ακόμη και αυτών που, στις πρόσφατες εθνικές εκλογές, ψήφισαν ΝΔ. Τώρα είναι η ώρα των πολιτών, να αντιδράσουν και, γι αυτό, το ΠΑΣΟΚ στηρίζει και συμμετέχει με όλες του τις δυνάμεις στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, με αποκορύφωμα την απεργιακή κινητοποίηση της 12ης Δεκεμβρίου.

10 Δεκεμβρίου 2007 : Η κ. Ξενογιαννακοπούλου χαρακτήρισε την κυβέρνηση επικίνδυνη για το δημόσιο συμφέρον της χώρας. «Η πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση, στο Ασφαλιστικό, την Ολυμπιακή Αεροπορία και τον ΟΤΕ δείχνει ότι υπάρχει κρυφή ατζέντα, όπως είχε επισημάνει το ΠΑΣΟΚ από την προεκλογική περίοδο».

Αν προτιμάτε τα πολυμέσα, δείτε το βίντεο που ακολουθεί :

Θα πρέπει λοιπόν να ξεκαθαριστεί στο πολιτικό προσκήνιο του τόπου, με ποιον τρόπο νοείται η συναίνεση. Προ του Οκτωβρίου του 2009 και μετά ; Ποιες είναι οι δηλώσεις που δεσμεύουν σήμερα τους κυβερνώντες ; Προ του Οκτωβρίου του 2009 ή μετά ; Με βάση ποια λεγόμενα επιθυμούν να τους ασκείται κριτική ; Με αυτά που έλεγαν πριν ή μετά ; Και τελικά, ας ξεκαθαρίσουν, θα κινηθούν προς την επαναγορά της Ολυμπιακής από το κράτος ; Η εφαρμοσμένη συναίνεση που επιθυμούν θα ισχύει μόνο όταν θα κυβερνούν ή και όταν θα βρίσκονται στην αντιπολίτευση ;

Γιατί δυστυχώς, σε αντίθεση με τις αποφάσεις τους για περικοπές προς τις μικρομεσαίες τάξεις, οι σημερινές δηλώσεις τους, δε μπορούν να έχουν αναδρομική ισχύ ...


Βασίλειος Μπαλάφας

Πτυχιούχος Τηλεπληροφορικής & Διοίκησης – ΤΕΙ Ηπείρου
MSc in Data Communications – U of Kingston/Τμήμα Αυτοματισμού ΤΕΙ Πειραιά
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας

10/8/11 - Πόσο πιο αποκρουστική μπορεί να είναι η αλήθεια ;

Τα τελευταία δύο χρόνια - δυστυχώς - έχουμε συνηθίσει να μην νιώθουμε έκπληξη από τη συνεχή διαπίστωση ότι η πορεία του ΠΑΣΟΚ προς τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 βασίστηκε εξ ολοκλήρου σε μια σκηνοθετημένη παράσταση, με κεντρικό πυρήνα στο σενάριό της τα ακατάσχετα ψεύδη και τις γνωστές ρυπαρές μεθοδεύσεις και μεθοδολογίες.

Όμως, όσο και αν έχει εντρυφήσει κανείς στη μελέτη της διαχρονικής τεχνοκρατικής πασοκικής προπαγάνδας, δεν μπορεί να μένει απαθής εντοπίζοντας στοιχεία για το πως στήθηκε όλο αυτό το "θέατρο".

Καθώς περνάει ο καιρός και η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου υλοποιεί το πρόγραμμά της, υπό τη μουσική υπόκρουση του τραγουδιού "Ανάποδα" του Μ. Χατζηγιάννη (έχοντας προσφάτως απολέσει το δικαίωμα να "παίζει" τραγούδια που καπηλεύτηκε στο παρελθόν), μπορεί εύκολα κανείς να διαπιστώσει πόσο αποκρουστική καθιστά αυτό το μείγμα πολιτικών, τη λέξη "αλήθεια".

Θα σταθώ σήμερα στο θέμα των blogs για το οποίο γίνεται πολλή κουβέντα τελευταία. Μου έκαναν μεγάλη εντύπωση πρόσφατες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών σχετικά με κάποιο νομικό πλαίσιο που επιζητούν να θεσπίσουν, με ιδιαίτερη μάλιστα σπουδή, δηλώσεις που τις έκαναν και τις κάνουν με ύφος "νομικίστικο", βλοσυρό, πασπαλισμένο με αλγεινούς μορφασμούς. Έτσι προφανώς τους θέλει η επικαιροποίηση του σεναρίου που ακολουθούν κατά γράμμα, αδιαφορώντας για τον αν καθιστούν τους εαυτούς τους πρωταγωνιστές μιας αυθεντικής φαρσοκωμωδίας. Και μιλώ για "επικαιροποίηση" γιατί πριν λίγο καιρό έλεγαν άλλα.

Και εξηγούμαι :

(Όλα τα αποσπάσματα προέρχονται από την ιστοσελίδα pasok.gr)

Γ. Παπανδρέου (1/10/2009) : Απευθύνομαι σ' αυτούς και τους λέω: Σας θέλουμε κοντά μας. Σας θέλουμε μαζί μας. Πάμε μαζί. Τίποτα δεν μας χωρίζει. Απευθύνομαι στους νέους. Στα νιάτα. Απευθύνομαι σ' εκείνους που αμφισβητούν την πολιτική. Στους bloggers που γράφουν μια νέα εποχή. [...] Πάμε μαζί, να κάνουμε την αμφισβήτηση συμμετοχή και θετική δράση.

Άννα Διαμαντοπούλου (10/12/2008) : Μιλώντας πριν από μια εβδομάδα σε συνέντευξη με bloggers, είπα ότι η έκρηξη στην Αθήνα με νεκρούς είναι θέμα μηνών ή ημερών. Και έγινε.

Ανακοίνωση Τομέα Εθελοντισμού ΠΑΣΟΚ (15/10/2008) : Η 15η Οκτωβρίου έχει κηρυχθεί ως Παγκόσμια Ημέρα των bloggers. Οι εθελοντές - bloggers δίνουν το στίγμα τους, εντρυφώντας σε θέματα που απασχολούν όλους μας, θέματα κοινωνικά, πολιτικά, παγκόσμια. Με  οδηγό την ιδεολογία και σύνθημα τους «έστω κάτι ελάχιστο είναι καλύτερο από την απραξία», έχουν εγγραφεί πάνω από 10.000 blοgs με σχεδόν 12.000.000 εγγεγραμμένους αναγνώστες,  παγκοσμίως, και οι συντάκτες των blogs διαδραματίζουν τον ρόλο του επιμορφωτή, τον ρόλο του σημαντικού, τον ρόλο του ανθρώπου.

Γ.Παπανδρέου (15/3/2008) : Το Συνέδριό μας δεν περιορίστηκε στα στενά όρια μιας τυπικής κομματικής διαδικασίας, έγινε βήμα διαλόγου και διαβούλευσης, με όλα τα στελέχη μας, αλλά και τα στελέχη από τα μαζικά κινήματα, την εκπαιδευτική κοινότητα, τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τους νέους, καινοτόμους επιχειρηματίες, τους bloggers. [...] Σας καλώ όλους, οργανωθείτε, αγωνιστείτε, ξεσηκωθείτε, για να γίνει πραγματικότητα η γενναία αύξηση του βασικού μισθού της κατώτατης σύνταξης.

Ευ.Βενιζέλος (4/3/2008) : Το ίδιο πάτε να κάνετε, κύριοι Υπουργοί, τώρα και με αφορμή τη μπλογκόσφαιρα, τον ελεύθερο χώρο έκφρασης, πρόσβασης, επικοινωνίας και διαλόγου στο διαδίκτυο. Αντί να συγκροτηθεί Ειδική Επιτροπή της Βουλής, ή να ανατεθεί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, η μελέτη του φαινομένου, με βάση τα διεθνή πρότυπα, γιατί θα ήταν επαρχιωτισμός του αισχίστου είδους, να κινούμαστε μόνοι εδώ, μέσα στο δικό μας μικρό περιβάλλον, χωρίς να λαμβάνουμε υπ' όψιν τις παγκόσμιες καταστάσεις, αντί να κινηθούν όλες οι συναρμόδιες ανεξάρτητες αρχές που δημιουργούν ένα πλέγμα προστασίας επαρκέστατο -γιατί κατά ένα μέρος είναι αρμόδιο το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, κατά ένα μέρος είναι αρμόδια η ΑΔΑΕ, κατά άλλο μέρος είναι αρμόδια η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα- εμπλέκεστε σε μία περιπέτεια που θα σας καταστήσει καταγέλαστους, όχι μόνο στην Ελλάδα, στους νέους που κατά τεκμήριο είναι χρήστες του διαδικτύου και bloggers, αλλά διεθνώς. Κινδυνεύετε να γίνετε περίγελος της διεθνούς κοινότητας του διαδικτύου.

Συνάντηση Γ.Παπανδρέου με bloggers (29/2/2008) : Σε αναφορά που έγινε στο θέμα της ανωνυμίας και της ευθύνης στα blogs, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε ότι, τα ποινικά αδικήματα είναι ποινικά αδικήματα όπου και αν αυτά εκδηλώνονται και εξέφρασε την αντίθεσή του στην επιχειρούμενη από την κυβέρνηση προσπάθεια να χειραγωγήσει τα ΜΜΕ και την ελεύθερη έκφραση από το διαδίκτυο.

Γ.Παπανδρέου (29/2/2008) : Σας είχαμε προτείνει ένα laptop για κάθε μαθητή και δωρεάν διαδίκτυο. Δεν το θέλατε. Και τώρα, μάλλον όλα εξηγούνται: σας ενδιαφέρει η ελεγχόμενη ενημέρωση, ελεγχόμενα Μέσα, ελεγχόμενοι Εισαγγελείς και, βλέπετε κάθε νέο με υπολογιστή, ως έναν εν δυνάμει Blogger, και αυτό, το θεωρείτε επικίνδυνο.

Δεν ξέρω τι νιώθετε μετά από όσα διαβάσατε παραπάνω, υποθέτω ότι το λιγότερο που δοκιμάζετε είναι η έκπληξη. Δυστυχώς αυτός ο θίασος κυβερνά σήμερα τη χώρα μας και έχει επιδοθεί κάθιδρος στην ποινικοποίηση της άποψης και της κριτικής, ακόμα και αν αυτή είναι βασισμένη σε αδιάψευστα γεγονότα, που κανείς δεν αμφισβητεί, που κανείς δεν αρνείται, που κανείς δεν ανατρέπει την ορθότητά τους. Έχει επιδοθεί στη μετατροπή της διαφορετικής πολιτικής θέσης σε έγκλημα, εκφοβίζει, τρομοκρατεί, τραμπουκίζει και κανιβαλίζει χρησιμοποιώντας καθημερινά ένα αποπνικτικό νεφέλωμα μέσων ενημέρωσης κάθε είδους, που κομίζει για τον ίδιο μύρο και ροδόσταμο.

Αυτός ο θίασος έχει αποφασίσει ότι το έννομο συμφέρον του πολίτη να αντιστέκεται έστω και ελάχιστα στον ορυμαγδό των ψευδών του, με όποιον τρόπο μπορεί, πρέπει να αποτελεί αφορμή για να σέρνει πολίτες στα δικαστήρια, την ώρα που κανένας από όλους αυτούς δεν θα τολμούσε να εμφανιστεί μπροστά σε έναν δικαστή κρατώντας το προεκλογικό τους πρόγραμμα. Και το χειρότερο είναι ότι απαιτούν από τους πολίτες να μπαίνουν σε μια άνιση μάχη γιατί όπως και να το κάνουμε η εξουσία δεν εξασφαλίζει ίσους όρους.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω και μια πρόταση. Όποιος βουλευτής, υπουργός, ή άλλος έχων ασυλία, θέλει να μπει σε δικαστική διαμάχη με πολίτη, να παραιτείται πρώτα από κάθε ιδιότητα η οποία του παρέχει ασυλία.

Αυτά που διαβάσατε παραπάνω είναι όσα έλεγαν αυτοί που σήμερα θέλουν να διευθετήσουν με περαιτέρω νόμους από τους υπάρχοντες τα blogs. Είναι οι ίδιοι που χρησιμοποίησαν κατά κόρον τα blogs από τις αρχές του 2007, έως τα τέλη του 2009 για να διαστρεβλώσουν κάθε αλήθεια, για να λασπολογήσουν, για να διασύρουν και εν τέλει να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Ήταν ο κος Καρχιμάκης που κρατούσε τη μπαγκέτα και έστελνε το "σκάνδαλο της ημέρας" σε εκατοντάδες blogs σε όλη την Ελλάδα, πολλά από τα οποία "κατόπιν συνεννοήσεως", άλλαζαν λίγο το "non paper" και το παρουσίαζαν ως δική τους αποκάλυψη. Κάπως έτσι είχε στηθεί ένα ολόκληρο δίκτυο "καταπελτών" που καθημερινά βομβάρδιζαν την κοινή γνώμη με "σκάνδαλα". Αλήθεια, πόσα από αυτά τελεσφόρησαν ως τέτοια ; Εκδιώχθηκε ποτέ ο κος Καρχιμάκης για όσα δε μπόρεσε να αποδείξει και εξιστορούσε στα email που έστελνε ;

Ακόμα και για το περίφημο "σκάνδαλο του Βατοπεδίου" ο ίδιος ο κ. Πάγκαλος μίλησε για λάθος εκτίμηση του ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Υφυπουργός Πολιτισμού & Τουρισμού κ. Νικητιάδης, σε πρόσφατη εκπομπή στην τηλεόραση είπε ανερυθρίαστα ότι "η σκανδαλολογία είναι πολιτική πρακτική εκ αρχαιοτάτων χρόνων" θέλοντας να δικαιολογήσει το "Βατερλό" των προεκλογικών δονκιχωτισμών του ΠΑΣΟΚ.

Αυτοί λοιπόν κυβερνούν σήμερα την πατρίδα μας και δεν είναι η πρώτη φορά που τα κάνουν αυτά. Οι παλαιότεροι θα θυμούνται τα καθημερινά "περίπτερα" του κ. Λαλιώτη στην αίθουσα τύπου. Θα θυμούνται τη βαριά βιομηχανία λάσπης που δηλητηρίασε την κριτική σκέψη των Ελλήνων ακόμα και σε θέματα που οι ίδιοι οι "βιομήχανοι", σήμερα, υποστηρίζουν με θέρμη.

Ας θυμηθούμε για λίγο τις εποχές που ο κ. Παπανδρέου καλούσε τους bloggers σε "ταξιδάκια" για να καλύπτουν το ρεπορτάζ του. Τότε που η άποψή του ήταν ότι τα blogs πρέπει να γίνουν (και πολλά είχαν γίνει) δορυφόροι τύπου "Λίνας" και "Ιορδάνη". Τότε που καλούσε τους bloggers τονίζοντας ότι δεν ήθελε καν να του πουν ποια blog διαχειρίζονται. Βλέπετε ότι και οι δηλώσεις εκείνης της εποχής αναφέρονται γενικά και αόριστα σε "bloggers" και "μπλογκόσφαιρα", άσχετα αν ήταν γνωστό εκείνη την εποχή το ποια blogs έπαιρναν τη "γραμμή" και τη μεταλαμπάδευαν.

Κλείνοντας και επειδή το επόμενο χρονικό διάστημα θα διαβάσουμε σημεία και τέρατα σχετικά με τα blogs (όλοι θα γίνουν ειδικοί ως συνήθως), να ξεκαθαρίσω ότι υπάρχει μια τεράστια διαφορά μεταξύ της "ανωνυμίας" και της "ψευδωνυμίας". Το μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε στα blogs και συνεχίζει να υφίσταται, είναι τα σχόλια που γίνονται "ανώνυμα" χωρίς κάποιο άλλο διακριτικό στοιχείο πέραν των στοιχείων πρόσβασης του σχολιαστή σε επίπεδο σύνδεσης με το διαδίκτυο. Η διεθνής νομολογία έχει καθορίσει το τι είναι αξιόποινο και κάτω από ποιες συνθήκες ικανοποιείται αίτημα άρσης απορρήτου των επικοινωνιών. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα προσπαθεί να ανακαλύψει εκ νέου τον τροχό.

Το 2007, το 2008, το 2009, η "ασυδοσία" ήταν καλή για το ΠΑΣΟΚ γιατί εξυπηρετούσε όσα ήθελε να επιτύχει και να "περάσει". Σήμερα δεν του αρέσουν τα blogs, τα αποκαλεί "κουκουλοφόρους" και θέλει να θεσπίσει νόμους για να τα εξοντώσει, νόμοι που μάλλον θα προκαλέσουν γέλιο όταν θα προσπαθήσουν να περιγράψουν την πλειάδα των τρόπων που έχει πλέον κάποιος για να εκφράσει μια άποψη στο διαδίκτυο. Το έλεγε άλλωστε και ο κ. Βενιζέλος αυτό, το 2008. 

Η ουσία είναι το ΠΑΣΟΚ δεν έμαθε ποτέ να παίζει με τους ίδιους όρους. Το ζήσαμε και την περίοδο που ο ίδιος ο σημερινός πρωθυπουργός κρατούσε τα πανό των απεργών, φόραγε μπλουζάκια ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και έκλαιγε στο λιμάνι του Πειραιά. Μόλις έγινε κυβέρνηση, έχοντας την "πατέντα" για το τι μπορούν να κάνουν τα blogs, θέλει να τα φιμώσει αφού έκανε τη δουλίτσα του.

Ακόμα και έτσι όμως, ακόμα και αν υποθέσουμε (που είναι αδύνατο να γίνει νομικά) ότι θα υποχρεωθούν όλοι οι bloggers να ταυτοποιούνται, ποιος από όλους αυτούς θα τολμήσει να σταθεί μπροστά σε έναν δικαστή με το προεκλογικό τους πρόγραμμα και τις δηλώσεις τους πριν τον Οκτώβριο του 2009 στο ένα χέρι, και στο άλλο τα πεπραγμένα τους τα τελευταία 2 χρόνια ; Ποιος εισαγγελέας θα κρίνει ότι το να αναδημοσιεύονται οι παλιές τους δηλώσεις και στοιχεία από τα δελτία τύπου τους, είναι ποινικά διώξιμο ; Με ποια λογική θα κυνηγήσουν όσους χρησιμοποιούν τα "όπλα" που οι ίδιοι εφηύραν και κατασκεύασαν ;

Και επειδή σε μερικούς αρέσουν τα ποδοσφαιρικά παραδείγματα, στο γήπεδο που θέλουν να φτιάξουν θα παίξουμε όλοι στα ίσα ή από τη δική τους περιοχή θα αφαιρέσουν το τέρμα δια νόμου ;

Πολλοί από τους Έλληνες πολίτες έχουμε αποφασίσει να μην πορευτούμε υπό τους ήχους του ανασκευασμένου από την κυβέρνηση, γνωστού τραγουδιού, υπό το νέο του τίτλο "Πήγαινέ με όπου θέλεις πασοκτζή ..." .


Βασίλειος Μπαλάφας

Πτυχιούχος Τηλεπληροφορικής & Διοίκησης – ΤΕΙ Ηπείρου
MSc in Data Communications – U of Kingston/Τμήμα Αυτοματισμού ΤΕΙ Πειραιά
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής Νέας Δημοκρατίας