0

24/9/12 - Καταργήστε το χρήμα !

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 22 Σεπτεμβρίου 2012, σελίδα 7 :

Καταργήστε το χρήμα !


Τα περίφημα μέτρα του νέου πακέτου προκειμένου να εξασφαλιστεί η μεγάλη δόση των 31,5 δισ. ευρώ, έτσι όπως πρόεβλεπε η συμφωνία που έγινε με την προηγούμενη κυβέρνηση της χώρας, βρίσκονται προ των πυλών. Όλο αυτό το διάστημα έχουμε βιώσει μια συνεχή καταιγίδα «αποκλειστικών» πληροφοριών περί των νέων μέτρων και με αγωνία πλέον όλοι αναμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις για να δούμε τελικά τι από όλα όσα ακούσαμε ήταν αλήθεια και τι όχι. Υπενθυμίζω ότι είχαν ακουστεί και γραφτεί μέχρι και «πληροφορίες» που ήθελαν να μπαίνει φόρος ακόμα και στα πτυχία.

Το έργο των διαρροών για μέτρα στην Ελλάδα είναι πια πολυπαιγμένο, βαρετό και ανιαρό. Εδώ και περίπου 3 χρόνια, κάθε φορά γίνεται η ίδια ιστορία και οι περισσότεροι πολίτες είναι υποψιασμένοι, συνεπώς περιμένουν τις επίσημες ανακοινώσεις. Πρόκειται για ένα έργο που σεναριογραφείται από όλες τις πλευρές. Είτε από εκείνους που πιστεύουν ότι θα τρομοκρατήσουν και θα τρελάνουν τον κόσμο, ελπίζοντας πως θα βγει στους δρόμους εκλιπαρώντας να χρεοκοπήσει η χώρα, αναζητώντας κάποιον «ηγέτη» που θα τον οδηγήσει στον ολικό όλεθρο και σε καταστάσεις Αργεντινής ή Βενεζουέλας, είτε από εκείνους που νομίζουν ότι αν ο κόσμος ακούσει απόκοσμα ενδεχόμενα και παράλογα μέτρα, θα αντιμετωπίσει πιο μαλακά και πιο στωικά μια νέα δραματική πτώση στο βιοτικό του επίπεδο.

Και οι δύο πλευρές κρύβουν πίσω τους ολόκληρες οικονομικές σχολές και θεωρίες, επαγγελματίες διαχειριστές κρίσεων, επικοινωνιακά επιτελεία, ακόμα και κάποιους «νομπελίστες» καθηγηταράδες που αδημονούν να διαπιστώσουν αν οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις τους είναι σωστές ή όχι. Και πίσω από όλα αυτά μαζί, καιροφυλακτεί συνεχώς μια τεράστια πράσινη τσόχα, ένας αδίστακτος κόσμος τζόγου που παίζει ασταμάτητα, εθισμένος, τα δικά του «μαύρα – κόκκινα» για να βλέπει τα νούμερα στον φωτεινό πίνακα να χοροπηδάνε πάνω κάτω και να ηδονίζεται.

Την όλη υπόθεση άλλωστε, τη χειρίζονται οι «καλύτεροι» από τότε που ξεκινήσαμε το εθνικό ταγκό μας με την τρόικα, οι «επικεφαλής» είναι παρόμοιοι, με το ίδιο μαρμάρινο χαμόγελο, με την ίδια ατσάλινη ψυχραιμία, μπορεί να ψωνίζουν και από τα ίδια μαγαζιά κοστούμια. Διαπιστώνουν πολλά, εντοπίζουν πολλά, ονειρεύονται διάφορα και στο τέλος η σούμα είναι παρόμοια και θυμίζει γκιλοτίνα. Μια γκιλοτίνα που χτυπά τους ίδιους και τους ίδιους, που αδυνατεί να συνεκτιμήσει τις προηγούμενες οικονομικές «κυρώσεις» που έχουν ήδη επιβληθεί, που δεν μπορεί να κρατήσει τελικά ούτε τα προσχήματα.

Έχω την αίσθηση ότι σε όλη αυτή την ιστορία λείπει η απλή παραγωγή αλγορίθμων. Λείπει ένα πρακτικό «προγραμματιστικό» μυαλό που θα λειτουργεί με τη λογική του «if–then–else». Παράδειγμα : Αν το καθαρό μέσο ετήσιο εισόδημα είναι μεγαλύτερο ή ίσο από 1000 ευρώ, τότε δεν πειράζω τίποτα, αλλιώς εφαρμόζω κλιμακωτές περικοπές ή και οριζόντιες ακόμα, από ένα ύψος και πάνω. Αυτό είναι κάτι που θα μπορούσε να ισχύσει τόσο απλά σε μισθωτούς και συνταξιούχους, ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, οι οποίοι εκ των πραγμάτων αποτελούν τα συνήθη υποζύγια και κατά κανόνα (όχι πάντα) δεν έχουν τη δυνατότητα να αποκρύψουν κάτι, τουλάχιστον από τη μισθοδοσία τους. Υπήρχε παλαιότερα μια νοοτροπία που έλεγε ότι το κράτος δεν ξέρει τι ακριβώς πληρώνει σε μισθοδοσίες, όμως αλίμονο αν, μετά από 3 χρόνια «συνεργασίας» με την Τρόικα, δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε σε εκείνο το φύλλο του Excel από το Γενικό Λογιστήριο, τι ακριβώς πάει σε μισθοδοσίες και πως κατανέμεται !

Ο αλγόριθμος όμως θα μπορούσε και θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί και αλλιώς. Δεν είναι δυνατόν ως πολιτεία να επιβάλεις συνεχώς φόρους και να αυξάνεις συντελεστές, να εφαρμόζεις περικοπές και να παριστάνεις ότι δεν μπορείς να ελέγξεις, τουλάχιστον για τους μισθωτούς, το τι τους μένει κάθε μήνα προς κατανάλωση, έστω και ονομαστικά. Είναι απαράδεκτο να έχουμε φτάσει σε σημείο, οικογένειες μισθωτών – που καταντήσαμε σήμερα να τις θεωρούμε «προνομιούχες» – να καλούνται σήμερα να βγάλουν το μήνα με 200 ή 300 ευρώ και με δεδομένες τις τιμές των αγαθών που δεν πέφτουν με τίποτα (άλλη μεγάλη ιστορία αυτή). Αυτό σε κάποιο αναθεματισμένο κομπιούτερ πρέπει να φαίνεται ! Αναφέρομαι επίτηδες στους μισθωτούς και συνταξιούχους γιατί όλα τους τα στοιχεία είναι ήδη ηλεκτρονικά ελέγξιμα, με κάθε τρόπο. Να λοιπόν ακόμα ένας αλγόριθμος που θα μπορούσε να συνδυαστεί με έλεγχο καταθέσεων ή ακίνητης περιουσίας.

Έχω την εντύπωση ότι δεν υπάρχει καμία διαδικασία ελέγχου των επιπτώσεων επιβολής των όποιων μέτρων. Κάποια διαδικασία δηλαδή που θα υπολογίζει το υπόλοιπο μετά την αφαίρεση των επιβαρύνσεων. Υπάρχει μια κατάσταση πανικού που εκ των πραγμάτων οδηγεί σε απόγνωση ακόμα και εκείνους που έχουν αποφασίσει με πατριωτισμό να συμβάλουν στη σωτηρία της πατρίδας και πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους.

Για τη φοροδιαφυγή δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά. Το φαινόμενο δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα, αλλά εδώ έχει καταντήσει «ταξικό προνόμιο». Υπάρχουν εκείνοι που συστηματικά φοροδιαφεύγουν και εκείνοι που παραδοσιακά πληρώνουν τη νύφη. Αυτό είναι μια πραγματικότητα και χρειάζεται δραστική λύση. Όσες κυβερνήσεις προσπάθησαν να καταπολεμήσουν τη φοροδιαφυγή απέτυχαν παταγωδώς και στη συνέχεια κατέφευγαν σε «κεφαλικούς» φόρους, γενικευμένους, επί δικαίων και αδίκων. Είμαι πεπεισμένος ότι χρειάζεται επαναστατική κίνηση όπως για παράδειγμα θα ήταν η πλήρης και καθολική κατάργηση του χρήματος. Να μη γίνεται καμία συναλλαγή με μετρητά, ακόμα και στο περίπτερο. Να υπάρχει κάποιο είδος «κάρτας», χρεωστικού τύπου, που να περιέχει χρήμα και να μπορεί να «φορτίζεται» είτε μέσω μισθοδοσίας, είτε μέσω άλλων εισοδημάτων. Θα χρειαστεί μια εποπτεύουσα αρχή, διασυνδεδεμένη με κάθε πηγή παραγωγής εισοδήματος στη χώρα, που θα ελέγχει τράπεζες, ιδιώτες, νομικά πρόσωπα ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να εκτελέσει συναλλαγή.

Η πατρίδα χρειάζεται να αποκαταστήσει κλίμα δικαίου στους πολίτες προκειμένου και εκείνοι να μην έχουν την εντύπωση ότι αποτελούν το εύκολο θύμα κάθε απόφασης. Με κάτι τέτοιο θα μπορούσαν να ελέγχονται τα πάντα. Τιμές, προμήθειες, αποθήκες. Και με αυτόν τον τρόπο έχω την αίσθηση ότι θα έπεφταν και οι τιμές των αγαθών.

Βρισκόμαστε σε σημείο που χρειάζονται γενναίες, ριζοσπαστικές, τολμηρές αποφάσεις και δράσεις. Βιώνουμε περίοδο που ακούμε απίστευτα πράγματα, μέχρι ιθύνοντες που αναφέρονται σε αξιοποιήσεις και επενδύσεις με τη φράση «έρχεται το κακό», όπως για παράδειγμα γίνεται με το λιμάνι της Κορίνθου. Δεν περιμένουμε να δούμε τίποτα και καταδικάζουμε εκ των προτέρων, φτιάχνουμε φαντάσματα και τέρατα, λες και αν γίνει επιτέλους μια επένδυση θα εμφανιστεί η «Νέσι» στον Κορινθιακό ή ο «Γκοντζίλα» και θα μας φάνε. Όποιοι καταφεύγουν σε τέτοιες πρακτικές προτού καν ακούσουν μια πρόταση, ουσιαστικά καταδικάζουν όσους σήμερα παραμένουν συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους προς την πολιτεία. Ας συγκρατηθούν για λίγο. Χρόνος για μικροπολιτικό παιχνίδι θα υπάρξει άφθονος. 











Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ. 









Βασίλειος Μπαλάφας

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.gr



0

17/9/12 - Η ελεύθερη πτώση έχει αρχίσει

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 15 Σεπτεμβρίου 2012, σελίδα 7 :

Η ελεύθερη πτώση έχει αρχίσει

Είχα γράψει πριν καιρό ότι ο Σεπτέμβριος θα ήταν ένας πολύ δύσκολος μήνας. Όχι γιατί θα αποτελούσε κάτι το ιδιαίτερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, αλλά γιατί από την αρχή είχε τεθεί ως ο μήνας – ορόσημο από τις ίδιες τις εξελίξεις. Ήταν ο μήνας της έκθεσης της τρόικας, ο μήνας που θα αποφασίζονταν τα νέα μέτρα, ο μήνας των λογαριασμών, καθώς παραδοσιακά στην Ελλάδα από τα μέσα Ιουλίου και μέχρι τα τέλη του Αυγούστου, τα βλέπουμε όλα λίγο πιο αισιόδοξα.

Ο Σεπτέμβριος είθισται να συμβολίζει ενάρξεις, να λειτουργεί τροχιοδεικτικά στο πολιτικό σκηνικό, να είναι ο μήνας που τα νοικοκυριά, αλλά και ο καθένας μας χωριστά, θέτουν τους στόχους της νέας σεζόν. Μοιάζει με την ώρα που οι αθλητές βάζουν τα πόδια τους στο βατήρα και περιμένουν την πιστολιά της εκκίνησης. Είναι ο μήνας που αρχίζουν τα σχολεία, που βγαίνουν μπροστά οι «ξεχασμένοι» λογαριασμοί του καλοκαιριού.

Στην Ελλάδα αυτός ο Σεπτέμβριος έχει ακόμα περισσότερες ιδιαιτερότητες. Είναι ο μήνας που τα νοικοκυριά πρέπει να πληρώσουν τη δεύτερη δόση της εφορίας και που ήρθαν οι πρώτοι λογαριασμοί της ΔΕΗ με τον εκ νέου έκτακτο (;) φόρο στα ακίνητα για το 2012. Αν αυτά τα αθροίσουμε με τις δόσεις των δανείων, τα έξοδα για παιδικούς σταθμούς, σχολικά είδη, τα έξοδα της καθημερινότητας, αντιλαμβανόμαστε ότι πρόκειται περί καταιγίδας.

Δεν πρόκειται για έναν Σεπτέμβριο σαν όλους τους άλλους. Είναι ένας Σεπτέμβριος που έρχεται μετά από τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου και βρίσκει την κοινωνία σε οριακή κατάσταση. Μια κοινωνία που αναλόγως το θέμα με το οποίο θα προσπαθούσε κάποιος να την ομαδοποιήσει, είναι πολλαπλώς διασπασμένη. Οι διάφοροι κοινωνικοί αυτοματισμοί που χρησιμοποιήθηκαν σαν πολιτικό τέχνασμα τη διετία 2010 – 2011, σήμερα πλέον παίρνουν την εκδίκησή τους οργισμένοι, σαν τη φύση που όταν αγριεύει δρα ανεξέλεγκτα.

Πρόκειται για έναν Σεπτέμβριο τραγικής ειρωνείας επίσης. Στην Ελλάδα συντελούνται πράγματα που τα ζητούσαν οι πολίτες εδώ και δεκαετίες.

Έχουν κορυφωθεί οι φορολογικοί έλεγχοι, έχουν εντοπιστεί χιλιάδες περιπτώσεις «μαϊμού» συντάξεων και επιδομάτων, χιλιάδες περιπτώσεις φοροδιαφυγής που βρίσκονται πια σε στάδιο τελικής απόδοσης δικαιοσύνης, το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δείχνει για πρώτη φορά να αντιμετωπίζεται με αποφασιστικότητα, άσχετα με τις όποιες αστοχίες όπως είναι η περίπτωση του Κέντρου Υποδοχής στην καρδιά του αστικού ιστού της πόλης της Κορίνθου.

Στα σχολεία τα βιβλία ήταν στη θέση τους στην ώρα τους, προχωράνε επιτέλους οι ιδιωτικοποιήσεις, ανοίγουν διάφορα «κλειστά» συντεχνιακά επαγγέλματα, οι διαδικασίες για το άνοιγμα επιχείρησης σε μια ημέρα και για κατάθεση επενδυτικών προτάσεων γίνονται διαδικτυακές και εξαφανίζεται η ενδιάμεση γραφειοκρατία, η Κομισιόν έχει αρχίσει να λέει τις πρώτες καλές κουβέντες για την Ελλάδα και μετά τις ανακοινώσεις Ντράγκι, οι αγορές δείχνουν διατεθειμένες να προσφέρουν μια περίοδο ανακωχής.

Υπάρχει και κάτι άλλο που θα ήθελα να ξεχωρίσω. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μετά τη Μεταπολίτευση, η αστυνομία επενέβη και παραδόθηκε και πάλι στην πολιτεία και στη διάθεση των φοιτητών, ακαδημαϊκός χώρος που τελούσε υπό κατάληψη. Πρόκειται για την πρώην φοιτητική εστία Δ' του ΑΤΕΙ Θεσσαλονίκης, η οποία παρέμενε κατειλημμένη, από το 2007, από ομάδα «αντιεξουσιαστών». Εδώ χρειάζεται να υπενθυμιστεί ότι υπάρχουν και άλλοι τέτοιοι ακαδημαϊκοί – και όχι μόνο – χώροι που τελούν υπό καθεστώς κατάληψης, μερικοί εδώ και 40 σχεδόν χρόνια. Αξίζει να αναφερθεί ότι η εν λόγω κατάληψη, διατηρούσε και ιστοσελίδα στο διαδίκτυο αναφέροντας το κτίριο του Τεχνολογικού Ιδρύματος ως «Στεγαστική Κολεκτίβα» ! Η ζημιά στους χώρους της εστίας υπολογίζεται σε περίπου 3,5 εκατομμύρια ευρώ.

Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά άλλα θέματα που προχωρούν θετικά και με ταχύ βήμα στη χώρα μας τον τελευταίο καιρό. Κι όμως, την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, αιτήματα δεκαετιών, η ελληνική κοινωνία βράζει. Και όχι άδικα.

Δείτε για παράδειγμα κάποια στατιστικά για το 2011. Από τους 779.319 ελεύθερους επαγγελματίες στη Ελλάδα, οι 457.386 δήλωσαν εισόδημα μικρότερο των 12.000 ευρώ. 12.514 συνεργεία οχημάτων δήλωσαν μέσο ατομικό εισόδημα 6.818 ευρώ, 4.756 καλλιτέχνες δήλωσαν μ.α.ε. 14.989 ευρώ, 13.848 εργολάβοι οικοδομών δήλωσαν μ.α.ε. 11.527 ευρώ, 17.889 κάτοχοι μικρών τουριστικών καταλυμάτων δήλωσαν μ.α.ε. 12.172 ευρώ. 33.631 ιδιοκτήτες εστιατορίων και καντινών δήλωσαν κατά μέσο όρο, ετήσιο ατομικό εισόδημα 6.105 ευρώ. Δηλώνουν όλοι αυτοί ψευδή στοιχεία ; Είναι όλοι αυτοί φοροδιαφεύγοντες ; Ένα μεγάλο μέρος μάλλον είναι και ένα επίσης μεγάλο μέρος δεν είναι, καθότι όλες σχεδόν οι επαγγελματικές δραστηριότητες εμφάνισαν δραματική κάμψη το 2011.

Αν συνδυάσουμε αυτά τα στοιχεία με τις χιλιάδες περιπτώσεις ανθρώπων που παρουσιάζουν τεράστια ποσά φοροδιαφυγής ή άλλων που έχουν «φυγαδεύσει» χρήμα στο εξωτερικό, είναι εύκολο να αντιληφθούμε ότι για άλλη μια φορά τη νύφη την πληρώνουν οι συνήθεις ύποπτοι στους οποίους επιβάλλονται και συνεχώς περικοπές. Και σαν να μη φτάνει αυτό, έρχονται και τα προβλήματα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη να προσθέσουν ουσιαστικά και άλλη πυρίτιδα στη βραδυφλεγή κοινωνική βόμβα.

Μέσα σε όλα αυτά, πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα έχουν αποφασίσει να τραβήξουν το σχοινί μέχρι να σπάσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου λαϊκίστικη ρητορική και η Χρυσή Αυγή έχει αποφασίσει να επιβάλει το νόμο με δικά της μέσα και μάλιστα με τον τρόπο που η ίδια τον ερμηνεύει ! Στην αγωνία τους να αποτελέσουν το επόμενο εκλογικό δίπολο, δεν υπολογίζουν τίποτα και χρησιμοποιούν ό,τι μπορούν ως «σχολείο» εκπαίδευσης οργανωμένων ομάδων. Τις πολιτιστικές εκδηλώσεις, τις εθνικές επετείους, αυτοδιοικητικές δομές, το ίδιο το θυμικό των πολιτών.

Στον υπόλοιπο κόσμο γύρω μας συμβαίνουν πολύ ανησυχητικά γεγονότα. Πίδακες ακραίων εντάσεων ξεπετάγονται συνεχώς, ιδιαίτερα στον λεγόμενο «αραβικό κόσμο». Έναν κόσμο από τον οποίο προέρχεται και ένα τεράστιο μέρος λαθρομεταναστών ή μεταναστών που βρίσκεται μέσα στην Ελλάδα. Αν τα βλέπουμε όλα αυτά και επιμένουμε στο να απομονωθούμε με διάφορους τρόπους, τότε βρισκόμαστε στα πρώτα μέτρα της ελεύθερης πτώσης. Δυστυχώς δείχνουν να μην τα βλέπουν και οι εταίροι μας, οι οποίοι επιμένουν σε μεθόδους συντριβής της κοινωνικής συνοχής. Ξεχνούν φαίνεται, ότι η Ελλάδα είναι πάρα πολύ περισσότερα από μια χώρα του νότου που έχει οικονομικά προβλήματα. Ξεχνούν ότι όταν αρχίζουν οι λογικές των όχλων, τα τεφτέρια με τα νούμερα γίνονται κομφετί …  










Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ. 










Βασίλειος Μπαλάφας

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.gr


0

10/9/12 - Η πικρή ιστορία των υποδομών στην Κόρινθο – Β’ Μέρος

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 8 Σεπτεμβρίου 2012, σελίδα 7 :

Η πικρή ιστορία των υποδομών στην Κόρινθο – Β’ Μέρος

Το περασμένο Σάββατο αναφέρθηκα σε ένα σύντομο ιστορικό σχετικά με την «τρελή πορεία» που ακολούθησε το  6ο Σ.Π. της Κορίνθου από τη στιγμή που τέθηκε υπό αίρεση, το 2010, από την τότε πολιτική ηγεσία, μέχρι τη σημερινή κατάσταση που το βρίσκει να καθίσταται Κέντρο Υποδοχής Λαθρομεταναστών και μάλιστα όλα δείχνουν ότι εξοπλίζεται κιόλας, αποκτώντας μη προσωρινή (;) υπόσταση.

Ωστόσο, τόσες ημέρες μετά, από εκείνα τα χαράματα που έγινε η πρώτη «επιχείρηση εναπόθεσης» λαθρομεταναστών, τα κρίσιμα ερωτήματα που έθεσα στο προηγούμενο άρθρο παραμένουν. Τα θυμίζω, μήπως και μπορέσουμε να πάρουμε απαντήσεις αυτή την εβδομάδα.

Το στρατόπεδο επισήμως έκλεισε, επισήμως ξανάνοιξε ; Υπάρχουν έγγραφα γι’ αυτές τις δύο καταστάσεις, κλεισίματος και ανοίγματος ; Υπόκειται στους νόμους 3907 και 4033 του 2011 ; Για ποιο λόγο οι βουλευτές και ο Υπουργός του ΠΑΣΟΚ από την Κορινθία τορπίλισαν το δημοπρατημένο έργο του Διοικητηρίου στην Ποσειδωνία και το ακύρωσαν ; Τι πόροι είχαν εξασφαλιστεί από τους ίδιους ή την τοπική αυτοδιοίκηση για την κατασκευή υποδομών στην περίπτωση που γινόταν η παραχώρηση του 6ου Σ.Π. ; Για ποιο λόγο καθυστέρησε τόσο πολύ η παραχώρηση αφού ήταν θέμα μιας μόνο υπογραφής ; Για ποιο λόγο, καθαρά σε επίπεδο πολιτικής στρατηγικής, ο τότε υπ. Άμυνας κ. Μπεγλίτης, δεν περίμενε να ολοκληρωθεί η παραχώρηση, προτού προβεί σε πανηγυρικές ανακοινώσεις περί διάθεσης του 6ου Σ.Π. στον Δήμο ; Γιατί από όλους τους ιθύνοντες που εμπλέκονται σήμερα στην υπόθεση, με κάθε τρόπο, κανείς δεν τόλμησε να προτείνει εναλλακτική τοποθεσία όταν η Κόρινθος έχει στη διάθεσή της δύο άλλα στρατόπεδα, τελείως αναξιοποίητα, τα οποία της έχουν παραχωρηθεί ;

Σήμερα θα ήθελα να μοιραστώ ακόμα μια σημαντική διάσταση του ζητήματος. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μου, είκοσι ολόκληρες ημέρες πριν την πρώτη ημέρα εγκατάστασης λαθρομεταναστών στο 6ο Σ.Π. Κορίνθου, υπήρξε σχετική συνεδρίαση στην Αθήνα για το συγκεκριμένο θέμα. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ποιοι συμμετείχαν σε αυτή, όμως, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε πρώτον, ποια ήταν ολόκληρη η σύνθεση της συνεδρίασης και δεύτερον, γιατί δεν παραβρίσκονταν όσοι θα έπρεπε με βάση τις θεσμικές ιδιότητές τους.

Η ουσία είναι ότι πέρα από τη δυστυχή κατάληξη που φαίνεται να έχει το 6ο Σ.Π., η Κόρινθος έχασε και μια δημοπρατημένη υποδομή που θα μπορούσε ήδη να χρησιμοποιεί σήμερα. Και εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο σημαντικό θέμα υποδομής που βασανίζει εδώ και πολλά χρόνια την πόλη της Κορίνθου και δεν είναι άλλο από το λιμάνι της.

Για το λιμάνι της Κορίνθου έχει χυθεί άφθονο μελάνι, έχουν γραφτεί πλείστα όσα σενάρια, έχουν καταστραφεί καριέρες και έχουν λοιδορηθεί άνθρωποι. Ταυτοχρόνως, διάφοροι άλλοι διεκδίκησαν να γίνουν, και για λίγο καιρό τα κατάφεραν, τιμητές των πάντων, γνώστες όλων των εξειδικευμένων ιδιαιτεροτήτων ενός λιμανιού, ορισμένοι βρήκαν ευκαιρία να ξανανιώσουν φουστανελάδες και να ορκιστούν επανάσταση, ενώ άλλοι οργάνωναν διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων, λειτουργώντας καθαρά προεκλογικά (εκλογές 2009) και κομματικά. Μετά τις εθνικές εκλογές του 2009, το όλο θέμα περιορίστηκε σε ένα ψευδεπίγραφο, κατά τη γνώμη μου, δίλημμα, περί επιλογής για το αν θα είναι το λιμάνι τουριστικό ή εμπορικό, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι καμία από τις δύο ιδιότητες, με κανέναν νόμο, δεν εμποδίζει την άλλη. Και οι διαβουλεύσεις συνεχίζονταν, ενώ υπήρχαν και περιπτώσεις που επιχειρείτο η έκδοση ψηφισμάτων για το λιμάνι, ψηφισμάτων που φιλοδοξούσαν να εκφράσουν όλους τους φορείς και τους πολίτες της Κορίνθου και που θα ψηφίζονταν από καμιά πενηνταριά άτομα.

Για το θέμα της διαχείρισης του λιμανιού της Κορίνθου, το ζήτημα που υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια μεταξύ Λιμενικού Ταμείου και Δήμου, θα μπορούσε κανείς να συγγράψει διδακτορική διατριβή. Χαμένο μέσα στους νόμους, τα προεδρικά διατάγματα, τις διάφορες αποφάσεις και αντεγκλήσεις, το μπαλάκι αυτό πηγαινοέρχεται μέσα σε ένα νέφος αβεβαιοτήτων και αντιφάσεων.

Ύστερα από τόσο καιρό, βλέποντας ψύχραιμα τα πράγματα, εκείνο που ξέρουμε είναι ότι με το χωροταξικό του 2008, το λιμάνι της Κορίνθου είναι ενταγμένο στα λιμάνια εθνικής στρατηγικής σημασίας. Επίσης ξέρουμε ότι το 2008, η Κόρινθος βρέθηκε πολύ κοντά σε μια εξασφαλισμένη επένδυση δισεκατομμυρίων με έργα που θα μετέτρεπαν το λιμάνι της Κορίνθου από αμιγώς εμπορικό που είναι ακόμα και σήμερα, σε τουριστικό – εμπορικό ήπιας χρήσης ενώ προβλεπόταν και χρηματοδότηση για κατασκευή μαρίνας. Η Κόρινθος τότε ξεσηκώθηκε, σχεδόν καθολικά αντιτάχθηκε σε άλλη μια επένδυση, κυρίως παρασυρμένη από μικροκομματικά παιχνίδια και μικρότητες των παραγόντων της και εν τέλει έχασε και αυτή την υποδομή που ήταν έτοιμη να ξεκινήσει.

Σε αυτό το κλίμα, άκρως ατυχείς ήταν και οι χειρισμοί του Υπουργείου Ναυτιλίας, κυρίως σε επικοινωνιακό επίπεδο, αφού επέτρεψε και εν πολλοίς ενίσχυσε τη δημιουργία ενός «αστικού μύθου» γύρω από το έργο, με συναντήσεις πίσω από κλειστές πόρτες, μυστικές ενημερώσεις και συνεδριάσεις, διαρροές και τα γνωστά «κατόπιν ενεργειών μου» που μας βασανίζουν εδώ και πολλά χρόνια. Απέτυχε να διαχειριστεί το μεγαλύτερο ίσως έργο όλων των εποχών που θα γίνονταν ποτέ στην πόλη, μη διευκρινίζοντας στους πολίτες τι ακριβώς θα περιελάμβανε το master plan που θα υλοποιούσε τις νόρμες ασφαλείας του ISPS κώδικα που εφαρμόζεται παγκοσμίως στα λιμάνια. 

Άσχετα όμως με την επικοινωνιακή διαχείριση και την καθολική αντίθεση της τότε αντιπολίτευσης, η Κόρινθος έχασε ακόμα ένα τεράστιο έργο υποδομής που θα προσέφερε εκατοντάδες ή ακόμα και χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Ακόμα και αν δεχτώ ότι όλα αυτά καλώς έγιναν, από τότε, από το 2008, τέσσερα χρόνια μετά, τίποτα απολύτως δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση του λιμανιού και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Τίποτα δεν πήγε ένα βήμα μπροστά, τίποτα δεν ήρθε ως χειροπιαστό όραμα, και δεν αναφέρομαι σε μη χρηματοδοτημένες μακέτες και φωτογραφίες, να αντικαταστήσει όλα εκείνα τα «καταστροφικά» του 2008.

Όλα δείχνουν ότι το λιμάνι της Κορίνθου θα ενταχθεί το επόμενο χρονικό διάστημα σε μια ευρύτερη εθνική στρατηγική αξιοποίησης. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα βρεθούμε ξανά μπροστά σε μια χαμένη ευκαιρία.









Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.












Βασίλειος Μπαλάφας

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.gr



0

3/9/12 - Η πικρή ιστορία των υποδομών στην Κόρινθο – Α’ Μέρος

Από την εφημερίδα "ΣΗΜΕΡΑ" του Σαββάτου, 1 Σεπτεμβρίου 2012, σελίδα 7 :

Η πικρή ιστορία των υποδομών στην Κόρινθο – Α’ Μέρος

Ήθελα σήμερα να θυμίσω μερικές δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, κατά το 2008, σχετικά με τα περίφημα ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου & Ιδιωτικού Τομέα) που είχαν προκηρυχθεί και σχεδιάζονταν από την τότε κυβέρνηση, δυστυχώς όμως, δεν θα είναι εύκολο να τις αναζητήσετε εσείς στο διαδίκτυο διότι η επίσημη ιστοσελίδα του κόμματος βρίσκεται σε επανασχεδιασμό και το αρχείο δεν είναι διαθέσιμο, ελπίζω να μπορέσουμε να έχουμε και πάλι πρόσβαση στο άμεσο μέλλον. Μπορείτε όμως να βρείτε αρκετές δηλώσεις από τα διάφορα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.

Περιορίζομαι λοιπόν να αναφέρω, και μπορείτε να το ελέγξετε, ότι το ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, αντιτάχθηκε με όλες του δυνάμεις, σχεδόν σε όλα τα έργα που σχεδιάζονταν, προκηρύχτηκαν ή ακόμα και δημοπρατήθηκαν (!) να γίνουν μέσω ΣΔΙΤ. Υπήρχε μια γενική θέση που αποδεχόταν τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, όμως επί του πρακτέου, σε οποιοδήποτε έργο προχώρησε με αυτόν τον τρόπο, η αντίδραση ήταν έντονη και καθολική.

Αυτό διαφαίνεται και από τη σχετική παράγραφο στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, τον Οκτώβριο του 2009, όπου στη σελίδα 15 αναφέρεται : «Για να εξασφαλιστεί το κοινωνικό όφελος και το χαμηλότερο κόστος, ο προσανατολισμός των ΣΔΙΤ θα αλλάξει, για να μην λειτουργούν ως άλλοθι της μείωσης των Δημοσίων Επενδύσεων και ως μηχανισμός παραγωγής αφανούς δανεισμού. Αυτό σημαίνει ουσιαστικό επιμερισμό του ρίσκου με τον ιδιωτικό τομέα και περιορισμένη επιλογή έργων, με τεκμηρίωση της ωφέλειας για το κοινωνικό σύνολο σε σχέση με τον συμβατικό τρόπο υλοποίησης των έργων.». Όπως βλέπετε, η παράγραφος παραπέμπει περισσότερο σε καταγγελία, παρά σε προγραμματικό σχεδιασμό.

Στην Κόρινθο βιώσαμε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο μια τέτοια περίπτωση. Πρόκειται για την περίπτωση ανέγερσης Διοικητηρίου στο παλαιό στρατόπεδο «Τζαναβάρα» στην Ποσειδωνία, που είναι το ένα εκ των δύο στρατοπέδων που είχαν παραχωρηθεί από το Υπουργείο Άμυνας. Το άλλο είναι το στρατόπεδο «Ανδριανόπουλου», γνωστό ως ΚΕΥΑ.

Εν τάχει το ιστορικό σχετικά με το Διοικητήριο. Το Νοέμβριο του 2009 εγκρίθηκε η σύμβαση κατασκευής του Διοικητηρίου από το Ελεγκτικό Συνέδριο, στην Ποσειδωνία, αποτέλεσμα μελετών και διαδικασιών που διήρκησαν περίπου 4 χρόνια. Τον Ιούλιο του 2010, μετά από πλήθος σχετικών ανακοινώσεων από πλευράς κυβέρνησης, των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο νομό Κορινθίας και του τότε Κορίνθιου Υπουργού, που ήταν στην κυβέρνηση, έγινε συνέντευξη τύπου από τον ίδιο για να ανακοινωθεί – εν μέσω πανηγυρισμών – η μη υπογραφή της σύμβασης και η ακύρωση του έργου. Προσπάθησα να βρω άλλο τέτοιο περιστατικό σε Δήμο της Ελλάδας, να ανακοινώνεται δηλαδή με πανηγυρισμούς η ακύρωση ενός δημοπρατημένου έργου υποδομής, δεν τα κατάφερα.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξετάσω αν η Ποσειδωνία ήταν κατάλληλο σημείο ή όχι, υπήρξαν άλλωστε και τότε φορείς που διατύπωσαν ενστάσεις, εκείνο που έχει σημασία είναι ότι είχαμε να κάνουμε με μια δημοπρατημένη υποδομή που την ακυρώσαμε αλαλάζοντας. Θα μπορούσαμε να τη φτιάξουμε και αν μετά θέλαμε να πάμε το Διοικητήριο κάπου αλλού, να παραχωρούσαμε σε άλλο φορέα μια έτοιμη υποδομή. Δεν θέλαμε. Πρέπει να είμαστε μοναδικός νομός στην Ελλάδα που υπουργός δεν θέλησε να γευτεί τη χαρά των εγκαινίων ενός τέτοιου έργου.

Η συζήτηση για το 6ο Σ.Π., στο κέντρο της Κορίνθου, είχε ξεκινήσει από πιο νωρίς και υπήρχαν 2 κυρίαρχες απόψεις. Η πρώτη ήθελε να παραμείνει το στρατόπεδο και μέρος του να παραχωρηθεί σε υπηρεσίες που μπορούσαν να εγκατασταθούν άμεσα, χωρίς πολλά έργα, όπως είναι η Αστυνομία και η Πυροσβεστική, καθώς και ένα κομμάτι να αποδοθεί στο Δήμο. Η άλλη κυρίαρχη άποψη, ήθελε το 6ο Σ.Π. να παραχωρείται εξ ολοκλήρου στο Δήμο για κατασκευή και ανέγερση υποδομών, ένα μεγάλο μέρος να αποδιδόταν σε δόμηση εντός σχεδίου πόλης και να γινόταν και το campus του Πανεπιστημίου. Φιλόδοξη η δεύτερη άποψη, με κόστος δισεκατομμυρίων ευρώ σε περίοδο κρίσης. Προφανώς και οι δύο προτάσεις ήταν επικερδείς για την πόλη με υπό αμφισβήτηση το θέμα της εύρεσης χρηματοδότησης. Με την κρίση να είναι πλέον σε πλήρη έξαρση, διατυπώθηκε το αίτημα να παραμείνει το στρατόπεδο ως έχει, τουλάχιστον μέχρι να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι.

Μέσα σε όλα αυτά, η ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας, είχε αποφασίσει το κλείσιμο στρατοπέδων για λόγους οικονομίας, ενώ ήδη είχαν ψηφιστεί και οι βασικοί νόμοι για το τεράστιο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, οι νόμοι 3907 και 4033 του 2011, που προέβλεπαν τη δημιουργία κέντρων υποδοχής και σε ανενεργά στρατόπεδα μεταξύ άλλων. Οι νόμοι αυτοί, από μόνοι τους, σηματοδοτούσαν ότι η Πολιτεία σύντομα θα έψαχνε για διαθέσιμους χώρους όπου θα μπορούσαν να δημιουργηθούν αυτά τα κέντρα.

Με γνωστούς τους νόμους αυτούς, ο τότε υπουργός Άμυνας κ. Μπεγλίτης, σε μια προσπάθεια να δείξει πανελλαδικά ότι δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος, κλείνοντας ένα στρατόπεδο του δικού του νομού, προχώρησε στην εξαγγελία απενεργοποίησης του 6ου Σ.Π., ανακοινώνοντάς το μάλιστα επισήμως μέσα από το χώρο του στρατοπέδου, παρουσία των αξιωματικών. Από εκείνη τη στιγμή, το 6ο Σ.Π. τέθηκε αυτομάτως υπό αίρεση. Υπενθυμίζω ότι οι προαναφερθέντες νόμοι ήταν σε ισχύ. Άρα, χωρίς άμεσες ενέργειες παραχώρησης, χωρίς εξασφαλισμένο πλάνο, μελέτες και χρηματοδότηση, το 6ο Σ.Π. εκ του νόμου, από τη στιγμή της απενεργοποίησής του, γινόταν υποψήφιο Κέντρο Υποδοχής Λαθρομεταναστών ! Αυτή είναι η αλήθεια των ψηφισμένων από το 2011 νόμων του ελληνικού κράτους.  

Άσχετα με τους λόγους για τους οποίους το έκανε η κάθε πλευρά, ζητήθηκε τότε η εκ νέου ενεργοποίηση του 6ου Σ.Π.. Άλλοι την ήθελαν για λόγους ιστορικότητας, άλλοι για λόγους ροής εισοδημάτων προς την πόλη, υπήρχαν όμως και αρκετοί που από τότε είχαν προειδοποιήσει ότι ένα κλειστό 6ο Σ.Π., μοιραία θα ετίθετο υποψήφιο προς εφαρμογή των νόμων.

Στη συνέχεια, υπήρξε η παρουσία Αβραμόπουλου στο Υπουργείο Άμυνας, στη θέση του Υπουργού και στο 6ο Σ.Π. εισήχθησαν νέες σειρές νεοσυλλέκτων. Δεν έχω τη δυνατότητα να γνωρίζω αν αυτό αυτεπάγγελτα συνιστά επίσημη, ρητή, επανενεργοποίηση του στρατοπέδου, όπως και να έχει, λειτούργησε και πάλι ως τέτοιο. Το γράφω αυτό, γιατί ο νόμος ορίζει ότι Κέντρα Υποδοχής μπορούν να γίνουν σε ανενεργά στρατόπεδα και ο επίσημος χαρακτηρισμός έχει τη σημασία του. Ξέρω ότι το στρατόπεδο επισήμως έκλεισε, δεν γνωρίζω αν και επισήμως ξανάνοιξε. Η συνέχεια το ερχόμενο Σάββατο.










Δείτε το απόκομμα της εφημερίδας στο scribd, εδώ.












Βασίλειος Μπαλάφας

vasileios[at]balafas.gr
vbalafas.blogspot.gr